و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما [مردم را] هدایت می‌کردند، و انجام‌دادنِ کارهای نیک و برپاداشتنِ نماز، و پرداخت زکات را به آنان وحی کردیم، و آنان فقط مرا عبادت می‌کردند (٧٣) و به لوط درستی [در کار] و دانش عطا کردیم، و او را از آن شهری که [مردمش] کارهای زشت انجام می‌دادند نجات دادیم، بی‌تردید آنان قومی منحرف و نافرمان بودند (٧٤) و او را در رحمت خود درآوردیم؛ زیرا او از شایستگان بود (٧٥) و نوح را [نیز نجات دادیم]، آن زمان که پیش از این [پیامبرانِ یادشده] ندا کرد [: پروردگارا! مرا از این قوم تبهکار نجات ده!] پس ندایش را پاسخ دادیم، و او و خانواده‌اش را از آن اندوه بزرگ رهاندیم (٧٦) و در برابر گروهی که آیات ما را انکار کردند یاری‌اش دادیم، همانا گروه بدی بودند، در نتیجه همۀ آنان را غرق کردیم (٧٧) و داود و سلیمان را [یاد کن]، زمانی که دربارۀ آن کشتزار که گوسفندانِ مردم شبانه بدون چوپان در آن چریده بودند داوری می‌کردند، و ما گواه داوری آنان بودیم (٧٨) پس ما [داوری] آن را به سلیمان فهماندیم، و هریک را درستی [در کار] و دانش بخشیدیم، و کوه‌هاو پرندگان را به کار گرفتیم که همواره همراه داود تسبیح بگویند [و خدا را از هر عیب و نقصی پاک و مبرّا بدارند]، و ما انجام‌دهندۀ [این کار برای دیگر پیامبرانِ پیش از داود] بودیم (٧٩) و صنعت ساختن پوشش‌های دفاعی را به سود شما به او آموختیم تا شما را از [آسیب] جنگ‌هایتان محافظت کند، آیا شما [با توجه به این نعمت‌ها] سپاس‌گزار هستید؟ (٨٠) و برای سلیمان تندباد را به کار گرفتیم، که به فرمانش به‌سوی آن سرزمینی که در آن خیر فراوان نهادیم حرکت می‌کرد، و ما همواره به همه‌چیز داناییم (٨١) « 328 »
صفحه قبلي
ابتداي قرآن