لطفا منتظر باشید
المائدة 
سوره انعام 
الاعراف 
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَةً ۖ إِنِّي أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ٧٤ وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ ٧٥ فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا ۖ قَالَ هَٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ ٧٦ فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِنْ لَمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ ٧٧ فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَا أَكْبَرُ ۖ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ ٧٨ إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا ۖ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ٧٩ وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ ۚ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّهِ وَقَدْ هَدَانِ ۚ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ رَبِّي شَيْئًا ۗ وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا ۗ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ ٨٠ وَكَيْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَكْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَكْتُمْ بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا ۚ فَأَيُّ الْفَرِيقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ٨١
[به یاد آرید] هنگامی که ابراهیم به پدر[خواندۀ] خود آزر گفت: آیا بُت‌ها[ی بی‌هویت و بدون اثر] را به عنوان معبود انتخاب می‌کنی؟ من تو و قومت را در گمراهی آشکار می‌بینم‌ (٧٤) حقیقت این است که ما فرمانروایی و مالکیت مطلقۀ خود را بر آسمان‌ها و زمین به ابراهیم نشان دادیم تا از یقین‌کنندگان شود [ آنان‌که دارای یقینی تامّ و کاملند] (٧٥) چون [تاریکی] شب او را فراگرفت ستاره‌ای بسیار روشن دید [با تظاهر به ستاره‌پرستی] گفت: این است پروردگار و مدبّر من! زمانی که ستاره غروب کرد، گفت: من غروب‌کنندگان را [که غروبشان نشانه مخلوق‌بودن آنان است] دوست ندارم‌ (٧٦) هنگامی که ماه را در حال طلوع دید [با تظاهر به ماه‌پرستی] گفت: این است پروردگار و مدبّر من! چون ماه غروب کرد، گفت: یقیناً اگر پروردگار من [که مالک و فرمانروای جهان هستی است] مرا هدایت نکند قطعاً از گروه گمراهان خواهم بود‌ (٧٧) چون خورشید را در حال طلوع دید [با تظاهر به خورشیدپرستی] گفت: این است پروردگار و مدبّر من؛ زیرا این بزرگ‌تر [از ستاره و ماه] است! هنگامی که غروب کرد، گفت: ای قومِ من! بی‌تردید [با همۀ وجودم] از آنچه [از بُت‌ها و عناصر آسمانی] که شریک خدا [در قدرت و ربوبیت] قرار می‌دهید بیزارم‌ (٧٨) من [همه] وجودم را به‌سوی کسی که آسمان‌ها و زمین را پدید آورد متوجه کردم، و از مشرکان نیستم‌ (٧٩) قومش با او به گفت‌وگوی نادرست و بی‌دلیل برخاستند، [به آنان] گفت: آیا دربارۀ خداوند یکتا با من سخن نادرست و بی‌دلیل می‌گویید درحالی‌که او مرا هدایت کرده، و من از آنچه [از بُت‌ها و عناصر آسمانی] که شریک او قرار می‌دهید هیچ ترسی ندارم، مگر آن‌که پروردگارم چیزی [و حادثۀ ترسناکی] را [برای من] بخواهد، دانش پروردگارم همه‌چیز را فراگرفته، آیا [برای فهم توحید و آگاه‌شدن به حقایق] هشیار نمی‌شوید؟! (٨٠) چگونه از بُت‌هایی که شریک او قرار داده‌اید بترسم؟ درحالی‌که خودِ شما از اینکه چیزی را شریک خدا قرار داده‌اید - که خداوند هیچ دلیلی بر حقانیت آن‌ها بر شما نازل نکرده است - نمی‌ترسید، اگر دانا[ی به حقایق] هستید بگویید کدامیک از دو گروهِ [موحّدان و مشرکان] به ایمنی [از عذاب دنیا و آخرت] سزاوارترند‌؟ (٨١)