و از شیاطین کسانی را [به نفع او به کار گرفتیم] که برایش غواصی و کارهایی غیر آن انجام میدادند، و ما نگهبان آنان بودیم (٨٢) و ایوب را [یاد کن]، هنگامی که پروردگارش را ندا داد که: مرا رنج و آسیب رسیده، و تو مهربانترین مهربانانی (٨٣) پس دعایش را مستجاب کردیم، و آنچه از آسیب به او رسیده بود برداشتیم، و خانوادهاش را [که از دستش رفته بودند،] و همانندشان را همراه با آنان به او عطا کردیم، [که همه و همه] رحمتی از سوی ما [بود]، و مایۀ پند و بیدارباشی برای عبادتکنندگان (٨٤) و اسماعیل و ادریس و ذوالکفل را [یاد کن]، که همه از شکیبایان بودند (٨٥) و آنان را در رحمت خود درآوردیم؛ زیرا از شایستگان بودند (٨٦) و صاحب ماهی [یونس] را [یاد کن]، هنگامی که خشمگین [از بین قومش] رفت، و گمان کرد که ما هرگز بر او تنگ نخواهیم گرفت، پس در تاریکیها[ی شب، و عمق آب، و شکم ماهی] ندا داد که: معبودی جز تو نیست، تو [از هر عیب و نقصی] منزّهی، همانا من [به سبب کنارهگیری از قومم بدون اِذن تو،] از کسانی بودم که به خود جفا روا داشتم (٨٧) پس دعایش را مستجاب کردیم، و از اندوه نجاتش دادیم، و مؤمنان را اینگونه نجات میدهیم (٨٨) و زکریا را [یاد کن]، که پروردگارش را ندا داد: ای پروردگارم! مرا تنها [و بیفرزند] نگذار، که تو بهترین وارثانی (٨٩) پس دعایش را مستجاب کردیم، و یحیی را به او بخشیدیم، و برای او همسرش را [در عین نازا بودن] صلاحیتِ بارداری دادیم، آنان همواره در کارهای خیر میشتافتند، و ما را از روی امید و بیم میخواندند، و پیوسته در برابر ما فروتن بودند (٩٠) « 329 »