قرآن کریم آنلاین با ترجمه فارسی - متن و صوت - یونس - جزء يازدههم - سوره يونس

قرآن کریم بصورت آنلاین با ترجمه استاد انصاریان و 100 ترجمه دیگر به همراه صوت قراء بزرگ جهان اسلام

جستجو

صفحه بعدي

صفحه قبلي انتهاي قرآن

ابتداي قرآن

نام سوره:

شماره آيه:

جزء :

صفحه :

قرائت :

تکرار قرائت :

ترجمه گویا :

title

ترجمه :

سایز :

فونت :

إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ ﴿٧﴾ أُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨﴾ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمَانِهِمْ ۖ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿٩﴾ دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ ۚ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٠﴾

وَلَوْ يُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُمْ بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ ۖ فَنَذَرُ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿١١﴾ وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنَا إِلَىٰ ضُرٍّ مَسَّهُ ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٢﴾ وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُوا ۙ وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ وَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ ﴿١٣﴾ ثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ مِنْ بَعْدِهِمْ لِنَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ ﴿١٤﴾

« 209 »

صفحه بعدي

صفحه قبلي

قطعاً کسانی که به لقای ما امید ندارند و فقط به زندگی دنیا دلخوشند و به آن آرامش یافته‌اند، و آنان‌که از آیات ما بی‌خبرند‌ (٧) همه و همه به [کیفر] گناهانی که همواره مرتکب می‌شدند جایگاهشان آتش است‌ (٨) بدون‌شک مؤمنانی که کارهای شایسته انجام داده‌اند پروردگارشان آنان را به سبب ایمانشان به بهشت‌های پُرنعمت که از زیر [درختان] آن نهرها جاری است راهنمایی می‌کند‌ (٩) [آغاز] نیایش آن‌ها در آن‌جا این است که: خداوندا! [از هر عیب و نقصی] پاک و منزّهی. و در آن‌جا درودشان [به یکدیگر] سلام است، و پایان‌بخش نیایششان این است که: همۀ ستایش‌ها ویژۀ خدا پروردگار جهانیان است‌ (١٠) اگر خداوند در رساندن عذاب به کافران شتاب می‌کرد، همان‌گونه که رفاه و خوشی را به شتاب می‌خواستند، مسلّماً مدت عمرشان [با نزول عذاب] پایان می‌گرفت، پس کسانی را که به لقای ما امید ندارند رها می‌کنیم تا همواره در تجاوزشان به شدت سرگردان بمانند‌ (١١) چون به انسان آسیب [و سیه‌روزی] رسد، ما را به حال خوابیده و نشسته و ایستاده به یاری می‌خواند، ولی زمانی که آسیب [و سیه‌روزی]‌اش را برطرف کنیم، چنان [به راه ناسپاسی و گردن‌کشی] می‌رود که گویی هرگز ما را برای [برطرف‌کردن] آسیب و سیه‌روزی که به او رسیده بود [به یاری] نخوانده! این‌گونه برای متجاوزان اعمالی که همواره انجام می‌دادند زیبا جلوه داده شده [که زشتی آن را نمی‌فهمند‌] (١٢) قطعاً اقوام پیش از شما را هنگامی که [به آیات ما و به خود و دیگران] ستم ورزیدند هلاک کردیم، درحالی‌که پیامبرانشان برای آنان [جهت تأمین سعادتشان] دلایل روشن آوردند، ولی آنان بر آن نبودند که ایمان آورند، ما این‌گونه مردمِ گنه‌پیشه را کیفر می‌دهیم‌ (١٣) سپس شما را پس از آنان در زمین جانشین قرار دادیم تا [بر پایۀ سنّتِ آزمایش] بنگریم چگونه عمل می‌کنید؟ (١٤)

« 209 »