خطاب رسید: دعای شما دو تَن [برضد دشمنان لجوج و سرسختتان] مستجاب شد؛ بنابراین [در ادامهدادنِ کارتان] استوار باشید، و از روش جاهلان پیروی نکنید (٨٩) بنیاسرائیل را [در کمال امنیت] از دریا عبور دادیم، پس فرعون و لشگریانش آنان را از روی ستم و تجاوز دنبال کردند تا زمانی که [عذابِ] غرقشدن به او رسید، [در حال غرقشدن] گفت: [به این حقیقت] ایمان آوردم که هیچ معبودی جز همانکه بنیاسرائیل به او مؤمنند وجود ندارد، و من از تسلیمشدگان [به آن معبود] هستم (٩٠) [به او گفته شد:] اکنون [و ایمان]؟! درحالیکه پیش از این عصیان ورزیدی، و از تبهکاران و فتنهانگیزان بودی! (٩١) پس امروز بدن بیجانت را از دریا بیرون میاندازیم، تا برای آیندگانت عبرت باشی؛ یقیناً بسیاری از مردم از نشانههای [قدرت] ما بیخبرند. (٩٢) قطعاً ما بنیاسرائیل را [پس از فرعونیان] در جایگاهی نیکو [و خوش آب و هوا و منطقهای سرشار از نعمت] جای دادیم، و انواع روزیهای دلپذیر به آنان عطا کردیم، آنان [در دین خدا و نبوت موسی] دچار اختلاف نشدند مگر پس از آنکه آگاهی [به آیات الهی] برای آنان آمد، یقیناً پروردگارت روز قیامت بین آنان در آنچه [به ناحق] اختلاف کردند داوری خواهد کرد (٩٣) [ای پیامبر! تو دارای ایمانِ شهودی و یقینی هستی، و هیچ تردیدی به ایمان تو راه ندارد، خطابِ به تو هشداری به امت است، که ای امت] اگر در مورد آنچه بر تو نازل کردیم در تردیدی، از عالِمانی که پیش از تو کتاب آسمانی را میخواندند [و حقانیت نزول قرآن را از سوی خدا در آیاتش مییافتند] بپرس! [تا بهیقین روشن شود که] حق از سوی پروردگارت برایت آمده؛ بنابراین از تردیدکنندگان مباش! (٩٤) و هرگز از کسانی مباش که منکر آیات ما شدند؛ زیرا از زیانکاران [واقعی] خواهی شد (٩٥) قطعاً کسانی که [به سبب کبرشان، وعدۀ] عذابِ پروردگارت نسبت به آنان حتمی و ثابت شده ایمان نمیآورند (٩٦) گرچه همۀ آیات و معجزات برای آنان بیاید، [ایمان نمیآورند] تا لحظهای که عذاب دردناک را ببینند [که ایمان در آن لحظه هیچ سودی ندارد]، (٩٧) « 219 »