لطفا منتظر باشید
التوبة 
سوره يونس 
هود 
قَالَ قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ٨٩ وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْيًا وَعَدْوًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ ٩٠ آلْآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ ٩١ فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ۚ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ ٩٢ وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُوا حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْعِلْمُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ٩٣ فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ مِمَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ٩٤ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ ٩٥ إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ ٩٦ وَلَوْ جَاءَتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ٩٧
خطاب رسید: دعای شما دو تَن [برضد دشمنان لجوج و سرسختتان] مستجاب شد؛ بنابراین [در ادامه‌دادنِ کارتان] استوار باشید، و از روش جاهلان پیروی نکنید‌ (٨٩) بنی‌اسرائیل را [در کمال امنیت] از دریا عبور دادیم، پس فرعون و لشگریانش آنان را از روی ستم و تجاوز دنبال کردند تا زمانی که [عذابِ] غرق‌شدن به او رسید، [در حال غرق‌شدن] گفت: [به این حقیقت] ایمان آوردم که هیچ معبودی جز همان‌که بنی‌اسرائیل به او مؤمنند وجود ندارد، و من از تسلیم‌شدگان [به آن معبود] هستم‌ (٩٠) [به او گفته شد:] اکنون [و ایمان]؟! درحالی‌که پیش از این عصیان ورزیدی، و از تبهکاران و فتنه‌انگیزان بودی! (٩١) پس امروز بدن بی‌جانت را از دریا بیرون می‌اندازیم، تا برای آیندگانت عبرت باشی؛ یقیناً بسیاری از مردم از نشانه‌های [قدرت] ما بی‌خبرند. (٩٢) قطعاً ما بنی‌اسرائیل را [پس از فرعونیان] در جایگاهی نیکو [و خوش آب و هوا و منطقه‌ای سرشار از نعمت] جای دادیم، و انواع روزی‌های دلپذیر به آنان عطا کردیم، آنان [در دین خدا و نبوت موسی] دچار اختلاف نشدند مگر پس از آن‌که آگاهی [به آیات الهی] برای آنان آمد، یقیناً پروردگارت روز قیامت بین آنان در آنچه [به ناحق] اختلاف کردند داوری خواهد کرد‌ (٩٣) [ای پیامبر! تو دارای ایمانِ شهودی و یقینی هستی، و هیچ تردیدی به ایمان تو راه ندارد، خطابِ به تو هشداری به امت است، که ای امت] اگر در مورد آنچه بر تو نازل کردیم در تردیدی، از عالِمانی که پیش از تو کتاب آسمانی را می‌خواندند [و حقانیت نزول قرآن را از سوی خدا در آیاتش می‌یافتند] بپرس! [تا به‌یقین روشن شود که] حق از سوی پروردگارت برایت آمده؛ بنابراین از تردید‌کنندگان مباش‌! (٩٤) و هرگز از کسانی مباش که منکر آیات ما شدند؛ زیرا از زیانکاران [واقعی] خواهی شد‌ (٩٥) قطعاً کسانی که [به سبب کبرشان، وعدۀ] عذابِ پروردگارت نسبت به آنان حتمی و ثابت شده ایمان نمی‌آورند‌ (٩٦) گرچه همۀ آیات و معجزات برای آنان بیاید، [ایمان نمی‌آورند] تا لحظه‌ای که عذاب دردناک را ببینند [که ایمان در آن لحظه هیچ سودی ندارد‌]، (٩٧)