در حديث است كه : در روز قيامت ، شخصى را به ميزان حساب ، حاضر مى كنند كه در مدّت عمر خود ظاهرا اعمال نيكى انجام داده ، عمل هاى او را به جناب حق عرضه مى كنند ، حضرت بارى ، هريك از اعمال او را به عيبى و تقصيرى برمى گرداند ، آن گاه دستور مى رسد كه آن عبد بايد به جهنّم برود ، يك موى از مژه چشم او پس از اذن حضرت حق عرضه مى دارد : خداوندا ! اين شخص در شبى از شب ها ياد تقصيرات خود كرد و دلش سوخت و اشك ندامتش بر چهره جارى گشت به حدّى كه من در آن اشك غرق شدم ، خداوند مهربان به قيمت آن اشك از بنده اش بگذرد و او را از جهنّم نجات دهد
منبع : برگرفته از کتاب داستانهای عبرت آموز استاد حسین انصاریان