محمّد بن انس‏

به نقل برخى از مقتل نگاران وى از شهيدان كربلا است.
   
آورده اند كه چون عبدالله بن حسن عليه السلام در روز عاشورا به ميدان رفت، يكى از فرماندهان لشكر ابن سعد، به نام «بخترى» با پانصد سوار به جنگ او آمد. در اين حال محمّد بن انس همراه اسد بن ابى دجانة و فيروزان از سپاه امام حسين عليه السلام به كمك عبدالله شتافتند و بر آن گروه حمله ور شده، آنان را تا قلب لشكر عقب راندند.
   
بار ديگر شبث بن ربعى با پانصد سوار همراه نيروهاى بخترى، با آنان درگير شد و سرانجام عبدالله بن حسن، فيروزان و اسد بن ابى دجانه به شهادت رسيدند و محمد بن انس به خيمه بازگشت.
    
وى در روز عاشورا پس از ميدان رفتن عباس بن على عليه السلام در پيش روى امام حسين عليه السلام ايستاده بود كه صداى استغاثه عباس عليه السلام برخاست. محمد بن انس چون اين صدا را شنيد پاى پياده، روى به قتلگاه عباس عليه السلام نهاد و چون بدانجا رسيد، آن حضرت را ديد كه در ميان خاك و خون جان داده است. پس خود را بر آن بدن مطهر انداخت و به سختى گريست جمعى سواره و پياده كه آنجا حاضر بودند يكباره بر او حمله نمودند و او را به شهادت رساندند. در ديگر منابع متقدم مربوط به عاشورا ذكرى از او به ميان نيامده است.