
سليمان، (غلام امام حسين عليه السلام)

سليمان فرزند رزين از مواليان امام حسين عليه السلام و بنابر نقلى امام حسن عليه السلام و از شهداى نهضت حسينى است. نامش سلمان و سليم نيز آمده است. در برخى منابع «ابورزين» به عنوان كنيه او و در برخى ديگر به عنوان كنيه پدرش آورده شده است.
از ظاهر كلام شيخ طوسى و برخى ديگر چنين بر مىآيد كه سليمان در كربلا، همراه امام حسين عليه السلام به شهادت رسيده است. اما شمارى از مورخان شهادت او را در بصره دانستهاند. بدين گونه كه امام حسين عليه السلام از مكه، به وسيله «سليمان» نامهاى خطاب به بزرگان بصره فرستاد و آنان را به كتاب خدا و احياى سنت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و مبارزه با بدعتهاى رواج يافته در جامعه فرا خواند.
همه دريافتكنندگان، نامه امام عليه السلام را پنهان داشتند، مگر منذر بن جارود- كه دخترش همسر عبيداللَّه زياد بود- كه ترسيد نامه دسيسهاى از جانب ابنزياد باشد. لذا نامه و پيك را نزد ابنزياد آورد. او نيز پس از آگاهى از محتواى نامه بىدرنگ دستور داد آورنده نامه را به قتل برسانند. سليمان بن عوف حضرمى اين دستور را اجرا كرد.
در زيارت منسوب به ناحيه مقدسه بر سليمان اين گونه درود فرستاده شده است:
السَّلامُ عَلى سُلَيمانَ مَوْلَى الْحُسَينِ بْنِ أميرِالمؤمنينَ وَلَعَنَ اللَّهُ قاتِلَهُ سُلَيمانَ بْنَ عَوْفِ الْحَضْرَمِىّ.