ادامه توضيح آيات شريفه‏

مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَ الْأَنْعمُ حَتَّى إِذَآ أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَ ازَّيَّنَتْ»
مقدارى كه مى گذرد، زمين در بهار، خودش را به شكل عروس، آرايش كرده است، گلها، شكوفه ها، رنگها، زيبايى ها، تا چه وقت؟ زمانى كه اين شكل، زينت، سبزى و گلهاى رنگارنگ پا بر جاست.«أَتَيهَآ أَمْرُنَا لَيْلًا أَوْ نَهَارًا»  روز يا شب طوفانى را مأمور مى كنم تا به اين مزارع، سبزى ها و گلها بزند. طوفان خزان يا زمستانى، سيل و بادهاى سنگين مى وزد:«فَجَعَلْنهَا حَصِيداً» همه را زرد، خشك و درو كرده از بين مى برد.
زندگى اين گروه از مردم، بر آب يا بر باد است. آبى كه توليدات زيبايى دارد، اين توليدات براى آنها ماندنى نيست؛ جوانى آنها به پيرى تبديل مى شود. املاك آنها به تدريج با نزديك شدن به مرگشان، در سرازيرى از دست رفتن قرار مى گيرد و باعث جدايى از خانواده مى شود:«كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْأَيتِ» من مطالب و حقايق را براى مردم روشن مى كنم، اما چه مردمى؟ «لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»  براى مردم عاقل و خردمند، براى مردمى كه مى فهمند و فريب نمى خورند. مردمى كه انديشه مى كنند. اما كسانى كه عمر خود را به شكل مثبت هزينه مى كنند:
 «وَ اللَّهُ يَدْعُواْ إِلَى دَارِ السَّلمِ» خدا شما را به خانه امنيت و سلامت دعوت مى كند كه اين خانه در دنيا، دين شما است: «وَ يَهْدِى مَن يَشَآءُ إِلَى صِرَ طٍ مُّسْتَقِيمٍ»» شما را دستگيرى، كمك و راهنمايى مى كند كه در صراط مستقيم قرار بگيريد و در آن جاده، عمر خود را تا وقتى كه زنده هستيد، در عبادت و خدمت هزينه كنيد.