ادامه توضيح آيات شريفه‏

مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَ الْأَنْعمُ حَتَّى‏ إِذَآ أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَ ازَّيَّنَتْ»
مقدارى كه مى‏گذرد، زمين در بهار، خودش را به شكل عروس، آرايش كرده است، گلها، شكوفه‏ها، رنگها، زيبايى‏ها، تا چه وقت؟ زمانى كه اين شكل، زينت، سبزى و گلهاى رنگارنگ پا بر جاست.«أَتَيهَآ أَمْرُنَا لَيْلًا أَوْ نَهَارًا»  روز يا شب طوفانى را مأمور مى‏كنم تا به اين مزارع، سبزى‏ها و گلها بزند. طوفان خزان يا زمستانى، سيل و بادهاى سنگين مى‏وزد:«فَجَعَلْنهَا حَصِيداً» همه را زرد، خشك و درو كرده از بين مى‏برد.
زندگى اين گروه از مردم، بر آب يا بر باد است. آبى كه توليدات زيبايى دارد، اين توليدات براى آنها ماندنى نيست؛ جوانى آنها به پيرى تبديل مى‏شود. املاك آنها به تدريج با نزديك شدن به مرگشان، در سرازيرى از دست رفتن قرار مى‏گيرد و باعث جدايى از خانواده مى‏شود:«كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْأَيتِ» من مطالب و حقايق را براى مردم روشن مى‏كنم، اما چه مردمى؟ «لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»  براى مردم عاقل و خردمند، براى مردمى كه مى‏فهمند و فريب نمى‏خورند. مردمى كه انديشه مى‏كنند. اما كسانى كه عمر خود را به شكل مثبت هزينه مى‏كنند:
 «وَ اللَّهُ يَدْعُواْ إِلَى‏ دَارِ السَّلمِ» خدا شما را به خانه امنيت و سلامت دعوت مى‏كند كه اين خانه در دنيا، دين شما است: «وَ يَهْدِى مَن يَشَآءُ إِلَى‏ صِرَ طٍ مُّسْتَقِيمٍ»» شما را دستگيرى، كمك و راهنمايى مى‏كند كه در صراط مستقيم قرار بگيريد و در آن جاده، عمر خود را تا وقتى كه زنده هستيد، در عبادت و خدمت هزينه كنيد.