فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی- ترجمه حضرت استاد حسین انصاریان

خدايا تو خود در قرآن فرمودى كه از كسى كه به ما ستم روا داشته گذشت كنيم،و ما بر خود ستم ورزيديم،پس از ما درگذر،كه حضرتت به گذشت از ما،شايسته تر از ماست،و هم فرمان دادى كه فقيرى را دست خالى از در خانه هايمان نرانيم،و من اكنون به گدايى از تو به درگاهت آمدم،پس مرا جز با روا شدن حاجتم باز نگردان و نيز به نيكى درباره بردگانمان امر فرمودى،و هم اينك ما بردگان توييم،پس ما را از آتش دوزخ برهان،اى پناهگاهم به وقت غم و اندوه، اى فريادرس به هنگام سختى،به تو پناه آوردم،و از تو فريادرسى خواستم،و جز به تو پناه نمى آورم و جز از تو درخواست گشايش نمى كنم،پس به فريادم رس و گشايشى در كارم قرار ده،اى كه اسير را آزاد مى كنى،و از گناه فراوان مى گذرى،از من عمل اندك را بپذير،و از گناه بسيارم درگذر،همانا تو مهربان و آمرزنده.خدايا ايمانى از تو مى خواهم كه دلم با آن همراه شود و باور صادقانه اى كه بدانم هرگز چيزى به من نمى رسد،مگر آنچه كه تو برايم ثبت كردى و مرا از زندگى به آنچه كه نصيبم فرمودى خشنود بدار،اى مهربان ترين مهربانان.