شخصي از انصار(مسلمين مدينه) به حضور امام حسين(ع) براي درخواست كمك مالي آمد و تقاضاي كمك كرد. امام حسين(ع) فرمود: اي برادر انصاري آبرو و شخصيت خود را از سوال رو در رو، حفظ كن، درخواست خود را در نامه اي بنويس كه من به خواست خدا آن چه را كه موجب شادي توست انجام خواهم داد.
مرد انصاري در نامه اي نوشت: اي حسين(ع) پانصد دينار به فلاني بدهكارم، و او اصرار مي كند كه طلبش را بپردازم، با او صحبت كن تا وقتي كه پولدار شدم، صبر كند. وقتي امام حسين(ع) نامه او را خواند، به منزل تشريف برد و كيسه اي حاوي هزار دينار آورد و به آن مرد انصاري داد و فرمود: با پانصد دينار بدهي خود را بپرداز و با پانصد دينار ديگر، زندگي خود را سامان بده و حاجت خود را جز نزد سه نفر نگو: ديندار، جوانمرد و صاحب اصالت خانوادگي، چرا كه در مورد آدم ديندار، دين، نگهدار اوست (و مانع آن است كه آبروي تو را ببرد) و در مورد جوانمرد، او به خاطر جوانمردي، حيا و شرم مي كند، و در مورد كسي كه اصالت خانوادگي دارد، او براي نيازت، آبروي تو را نمي ريزد، بلكه شخصيت تو را حفظ مي كند و بدون برآوردن حاجتت، رد نمي شود. (1)
پی نوشت:
1- نهج الشهاده ، ص 305
منبع : کیهان
