((رجعت)) مسأله اي است كه در زمان ظهور نمود پيدا مي كند و حضرت ولي عصر(ع) صاحب رجعت است. اولين امامي كه در دولت كريمه رجعت مي كند، امام حسين(ع) است و بعداز امام زمان، حضرت سيد الشهدا، حاكم و امام حكومت مي باشد.
1. رجعت امام حسين(ع)
بعد از حضرت حجت (ع) اولين شخصي كه رجعت مي كند و بر سراسر گيتي حكومت مي كند، امام حسين(ع) است و در اين قسمت به پاره اي از روايات در اين باره، اشاره مي شود:
1. امام صادق(ع) فرمود: ((اولين كسي كه زمين بر رويش شكافته مي شود و به دنيا بر مي گردد، حسين بن علي است)).(1)
آن حضرت هم چنين فرمود: ((اولين كساني كه به دنيا بر مي گردند، حسين بن علي(ع) و يارانش و يزيد بن معاويه و يارانش هستند كه همه آنها را از اول تا آخر مي كُشد)). سپس امام صادق(ع) اين آيه شريفه را تلاوت فرمود: ((پس شما را بار ديگر بر آنها مسلّط كنيم و با مال و فرزندان ياري رسانيم و تعدادتان را افزون تر كنيم)).(3)
و امام محمد باقر(ع) مي فرمايند: امام حسين(ع) شب عاشورا به اصحابش فرمود: بشارت باد شما را به بهشت، به خدا قسم كه بعد از آنچه بر ما جاري شود، مكث خواهيم كرد آن قدر كه خداي تعالي خواسته باشد، پس بيرون مي آورد ما و شما را در آن هنگامي كه قائم ما ظاهر شود، پس انتقام خواهد كشيد از ظالمان، و ما و شما مشاهده خواهيم كرد ايشان را در سلاسل و اغلال و گرفتار به انواع عذاب و نكال...))(4)
و امام حسين (ع) در روز عاشورا، دوباره از ((رجعت)) خود سخن گفته، مي فرمايد: ((من اولين كسي خواهم بود كه زمين شكافته مي شود و رجعت مي كنم)).(5)
و در زيارت حضرت ابوالفضل(ع) مي خوانيم: (( اي پسر اميرمؤمنان! من به محضر شما شرفياب شدم؛ در حالي كه دلم تسليم شما و ياريم آماده براي شما است... من با شمايم، با شمايم، نه با دشمنان شما. من نسبت به شما و بازگشت شما از ايمان آورندگان و نسبت به آنان كه شما را كشتند، از كافرانم)).(6)
2. امام حسين (ع) در سوگ حضرت مهدي(عج)
بر اساس رواياتي كه درباره رجعت وارد شده، امام حسين (ع) در اواخر حكومت ولي عصر، با اصحاب باوفايش رجعت مي كند و براي همه مردمان معرفي مي شود، تا كسي در مورد آن حضرت دچار ترديد نگردد. هنگامي كه همه مردم او را شناختند، اجل حضرت بقية الله فرا رسيده، چشم از جهان فرو مي بندد. آن گاه امام حسين(ع) متصدي و متولي امر غسل، كفن، حنوط و دفن ايشان مي گردد.
امام صادق(ع) درباره آيه 6 سوره اسراء مي فرمايد: ((مقصود زنده شدن دوباره امام حسين (ع) و هفتاد تن از اصحابش در عصر امام زمان است؛ در حالي كه كلاه خودهايي طلايي بر سر دارند و به مردم، رجعت و زنده شدن دوباره حضرت حسين(ع) را اطلاع مي دهند تا مؤمنان به شك و شبهه نيفتند)). اين در حالي است كه حضرت حجت در ميان مردم است؛ چون معرفت و ايمان به حضرتش در دل هاي مردم استقرار يافت، مرگ او فرا مي رسد. پس امام حسين(ع) متولي غسل، كفن، حنوط و دفن ايشان مي شود و هرگز غير از وصي، وصي را تجهيز و خاك سپاري نمي كند)).(8)
امام صادق(ع) مي فرمايد: ((حسين(ع) با اصحابش مي آيند و هفتاد پيامبر آنان را همراهي مي كنند؛ چنان كه همراه موسي (ع) هفتاد نفر فرستاده شدند. آن گاه حضرت قائم(ع) انگشتر را به وي مي سپارد و امام حسين(ع) غسل و كفن، حنوط و دفن حضرت قائم را بر عهده مي گيرد)).(9)
1) بحار الانوار، ج 53، ص 39؛ الزام الناصب، ج 2، ص 360؛ تفسير برهان، ج 2، ص 408؛ ايقاظ ،ص 360.
2) سوره اسراء، آيه 6.
3) بحارالانوار، ج 53، ص 76؛ تفسير صافي، ج 3، 179؛ تفسير عياشي، ج 2ص 282؛ نورالثقلين ج 3، ص 140؛ تفسير برهان، ج 2، ص 408.
4) گزيده كفاية المهتدي، ص 105 و 106، ح 19.
5) بحار الانوار ج 53، ص 62 ؛ ايقاظ، ص 352 ؛ فوز اكبر، ص 36.
6) بحار الانوار، 22، ص 173؛ شيعه و رجعت، ص 217 و 218.
7) كافي ج 8، ص 206؛ تأويل الأيات الظاهرة، ج 1، ص 278 و ج 2، ص 762؛ مختصر البصائر ص 48؛ تفسير برهان ج 2، ص 401، بحار الانوار، ج 53، ص 13 و ص 51 ص 56؛ تفسير عياشي، ج 2، ص 281؛ نور الثقلين ج 3، ص 138؛ المحجة ص 121؛ الايقاظ ص 309.
8) ايقاظ، ص 368
منبع : مجله انتظار
