از دكتر «براندى» نقل شده است كه:
«يكى از ريشه هاى يك درخت، ضمن پيشروى در خاك به مقدارى تخم و گياه فاسد برخورد نمود، براى عبور از اين مانع، به صورت ريشه هاى نازك مويى درآمده و رد شده سپس در مسافت چند سانتى متر آنطرف تر، ريشه ها دوباره به هم پيوسته به صورت يك ريشه ضخيم به پيشرفت خود ادامه داده است» .
هم چنان كه آثار هدايت پروردگار در گياه، براى عموم بشر، مخصوصاً براى علماى متخصص بهت آور و شگفت انگيز است؛ در دنياى جانوران اين آثار روشن تر و شگفت انگيزتر است. مسئله زندگى مورچگان، موريانه، زنبور عسل، انواع ماهى ها، پرندگان، چرندگان، خزندگان، و نظامى كه از هدايت الهى بر آنان حكم فرماست، راستى بهت آور و حيرت انگيز است.
منبع : پایگاه عرفان
