فرازی از مناجات خمس عشرة - ترجمه حضرت استاد حسین انصاریان

خدايا كيست آن كه شيرينى محبتت را چشيد پس به جاى تو ديگرى را برگزيد؟و كيست آن كه با مقام قرب تو انس يافت پس مايل به روى برتافتن از تو شد؟خدايا،ما را از كسانى قرار ده كه براى قرب و ولايتت برگزيدى،و براى دوستى و محبتت خالص نمودى،و براى ديدارت مشتاق كردى،و به قضايت راضى ساختى،و نعمت نگاه به جمالت را عطايش كردى،و به خشنودى ات مخصوص گرداندى،و از غم هجران و دورى ات پناه دادى،و در جوارت در جايگاه راستى جاى دادى،و به شناخت خود اختصاص دادى،و براى بندگى ات سزاوار كردى،و به اراده ات دلباخته فرمودى،و براى تماشاى جمالت برگزيدى، و رويش را براى خود از غير پاك كردى،و دلش را براى عشقت فارغ نمودى،و آن را به سوى آنچه نزد توست راغب فرمودى،و يادت را به او الهام كردى،و شكرت را نصيبش نمودى،و به طاعتت مشغول ساختى،و او را از بندگان شايسته ات گرداندى،و براى رازونيازت انتخاب كردى،و جدا كردى از او هرچه كه او را از تو جدا مى كند،