حديثى عجيب از شب معراج در رابطه با زنان‏

حضرت عبدالعظيم حسنى كه از اعاظم علماى طايفه حقه، و از رجال بزرگ شيعه، و از راويان معتبر اسلامى است، و به فرموده حضرت هادى (عليه السلام) ثواب زيارتش همانند ثواب زيارت حضرت حسين (عليه السلام) است، از حضرت جواد، و حضرت جواد از پدران معصومش از اميرالمؤمنين نقل مى‏كند كه حضرت فرمود من و فاطمه زهرا نزد پيامبر رفتيم، او را در گريه شديد ديديم، عرضه داشتم پدر و مادرم به فدايت سبب گريه شما چيست؟

فرمود، شبى كه مرا به معراج بردند زنانى از زنان امتم را در عذاب شديد ديدم، از ديدن عذاب شديد آنان به گريه افتادم.

زنى را ديدم كه وى را با موى جلوى سر به ديوار جهنم آويخته بودند، و مغزش از شدت عذاب مى‏جوشيد.

زنى را ديدم كه با زبانش به ديوار جهنم وصل بود، و از داغ‏ترين و بدترين ماده جهنم در دهان و حلقش مى‏ريختند.

زنى را ديدم كه او را با سينه‏اش به ديوار جهنم چسبانده بودند.

زنى را ديدم كه با دو پايش در جهنم آويزان بود.

زنى را ديدم كه گوشت بدن خودش را مى‏خورد و آتش از زير گوشتهايش بيرون مى‏زد.

زنى را ديدم كه دست و پايش را بسته بودند، و تعداد زيادى مار و عقرب به او حمله كرده، اما چون دست و پايش آزاد نبود نمى‏توانست فرار كند و هيچگونه قدرتى براى دفاع از خود نداشت.

زنى را ديدم كه كور و كر و لال بود، او را در يك تابوت پر از آتش گذاشته بودند، و از تمام بدنش گوشت و پوست همانند آدم گرفتار جذام تكه تكه مى‏ريخت.

زنى را ديدم كه صورت و بدنش آتش گرفته، و او را وادار مى‏كردند هرچه در شكم دارد با پنجه‏هايش بيرون آورده بخورد.

زنى را ديدم كه سرش سر خوك و بدنش بدن خر، و دچار يك ميليون رشته عذاب بود.

زنى را ديدم صورتش همانند سگ، آتش از پشتش وارد و از دهانش خارج مى‏شد، ملائكه عذاب، سر و بدنش را با ابزار جهنم مى‏كوبيدند.

حضرت زهرا (عليها السلام) عرضه داشت محبوب من، ونور چشمم به من خبر بده عمل و روش آنان در دنيا چه بوده كه بايد دچار چنين عذابهاى شديد و سختى شوند.

حضرت فرمود: آن زنى كه به موى سر به ديوار جهنم بسته بود زنى است كه موى جلوى سر خود را از نامحرم حفظ نمى‏كرد.

زنى كه با زبان به ديوار جهنم وصل بود زنى است كه شوهرش از نيش زبان او امان نداشت.

زنى كه به دو طرف سينه‏اش به ديوار جهنم چسبانده شده بود، زنى است كه در مسئله جنسى از شوهر خود تمكين نمى‏كرد، و او را براى ارضاء اين غريزه طبيعى راه نمى‏داد.

زنى كه با دو پايش در جهنم آويزان بود، زنى است كه بدون اجازه شوهرش هر كجا مى‏خواست مى‏رفت.

زنى كه گوشت بدن خودش را مى‏خورد و آتش از زير گوشتها بيرون مى‏زد، زنى است كه براى غيرشوهر آرايش مى‏كرد، و آرايش خود را در معرض ديد مردان نامحرم قرار مى‏داد.

زنى كه دست و پايش را بسته، و در معرض حمله مار و عقرب بود، زنى است كه نماز را سبك مى‏شمرد، و از نجاست و جنابت و حيض تطهيير و غسل نمى‏كرد.

زنى كه كر و كور و لال‏بود زنى است كه با غيرشوهر همبستر شده بود و اولاد آورده، ولى فرزند را به گردن شوهر خود انداخته بود.

زنى كه با قيچى آتشين گوشت او را مى‏بريدند، زنى است كه خود را در اختيار مردان بيگانه مى‏گذاشت.

زنى كه صورت و بدنش آتش گرفته، و او را وادار مى‏كردند هر چه در شكم دارد بخورد زنى است كه واسطه فحشا و منكرات بود، و زنان را براى شهوترانى در اختيار مردان مى‏گذاشت.

زنى كه سرش سر خوك و بدنش بدن خر و دچار يك ميليون رشته عذاب بود، زنى است كه دوبه‏هم‏زنى مى‏كرده و در دروغگوئى و كذب غرق بوده.

زنى كه همانند سگ بود و آتش از پشتش وارد و از دهانش خارج مى‏شد زنى بود خواننده مجالس عيش و عشرت و آلوده به بيمارى حسادت!

در هر صورت زن بنا بر منطق وحى مى‏تواند به اعلا درجات و مقامات معنويه برسد و مريم‏گونه شود، و در صورت بى‏توجهى به آئين حق و شخصيت انسانى خود راه به اسفل دركات برده و از بهائم پست‏تر مى‏گردد، دو مرحله‏اى كه براى تمام مردان مقرر است.