سختگيرى در مسئله ازدواج‏

نياز پسر و دختر به ازدواج نيازى طبيعى، و احتياجى ذاتى است، خوددارى طولانى از هجوم غريزه شهوت براى پسر و دختر امرى مشكل به نظر مى‏رسد.

گاهى طول زمان موجب فساد و افساد، و تباه شدن نيازمند به ازدواج شده است.

گاهى سركشى غرائز باعث افتادن افراد در منجلاب گناه و معصيت شده است.

گاهى جلوگيرى از ازدواج براى پسران و دختران دردسر آفريده، و آنان را به امراض مختلفى دچار كرده است.

گاهى ولع به ازدواج و از طرفى موانع راه آن عشق و عاشقى به بار آورده، و دامن‏هاى پاك را آلوده نموده، و جوانانى كه سرمايه يك مملكت هستند تا خودكشى پيش برده.

بعضى از پدران و مادران فرزندان در سن ازدواج را اگر پيشنهاد ازدواج كنند بچه مى‏دانند، و اعلام نياز آنان را به تشكيل زندگى حاصل بى‏حيائى و پرروئى به حساب مى‏آورند، و در اين زمينه به فرزندان خود هجوم برده، آنان را سرزنش و تحقير مى‏كنند، و به صورتى با آنان برخورد مى‏نمايند كه آنان سرخورده مى‏شوند، و اگر از ايمان قوى برخوردار نباشند، خود را مجبور به حركت در كژ راهه مى‏بينند.

بعضى از پدران و مادران به خانواده عروس يا داماد، مسائلى را پيشنهاد مى‏نمايند كه تحقق دادن آن براى طرف مقابلشان بسيار سخت يا غيرممكن است، و آنچنان در پيشنهادهاى خود پافشارى مى‏كنند كه زمان ازدواج دختر و پسر مى‏گذرد، و گلهاى باغ انسانيت پرپر مى‏شود.

گاهى پسرى به خواستگارى دخترى مى‏رود، ولى با تلخى و بداخلاقى خانواده عروس روبرو مى‏شود و از ازدواج با دختر پشيمان مى‏گردد، در اين صورت دختر خانه‏نشين مى‏شود و به او لطمه وارد مى‏گردد، و از سنّ ازدواج مى‏گذرد، و چنين مسئله‏اى هم ممكن است از خانواده پسر رخ بنمايد.

گاهى دختران و پسران بر اثر محدود بودن در تصميم، و دچار بودن به فضاى پدرشاهى يا مادرشاهى تن به ازدواج نمى‏دهند، و از اين طريق دچار خسارت مى‏گردند.

و گاهى خود دختر و پسر به خاطر پيشنهادهاى سنگين به طرف مقابل مانع تحقق ازدواج مى‏شوند.

اسلام عزيز اين سختگيريها را خلاف انصاف و مروّت، و جداى از اخلاق انسانيت، و امرى غيرخدائى و غيرشرعى مى‏داند.

اسلام به سختگيران هشدار مى‏دهد، كه عواقب اين برنامه در دنيا و آخرت دامن شما را خواهد گرفت.

اسلام مى‏گويد خداوند مهربان با آنان كه در همه امور آسان مى‏گيرند آسان مى‏گيرد، و با آنان كه سختگير هستند سخت خواهد گرفت.

سختگيرى در اين مسئله، جنگيدن با غرائز و شهوات و آمال و آرزوهاى طبيعى و انسانى دختران و پسران است، و بر حضرت حق است كه با سختگيران به سختى برخورد كند، و آنان را از لطف و محبت خود محروم سازد.

حماد بن عثمان مى‏گويد، مردى خدمت حضرت صادق (عليه السلام) از شخصى شكايت كرد، زمانى نگذشت كه شكايت‏شده از راه رسيد، امام ششم فرمود: شكايت فلانى از تو براى چيست؟ عرضه داشت به من بدهكار است و من ايستاده‏ام تا دينارآخر آن را از او بگيرم، حضرت صورت نِشستن خود را عوض كرد و به خشم آمد و فرمود: تصور كردى تا دينار آخر را از او بگيرى بد نمى‏شود، گفتار حق را در قرآن مجيد نخوانده‏اى؟

يَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ.

مى‏ترسند بدى حساب را.

خيال كردى سوء حساب به معناى ظلم و جور از جانب حق به عبد است!

نه به خدا قسم.

ما خافُوا الَّا الْاسْتِقْصاءَ.

نمى‏ترسند مگر تا آخرين ذره عمل را به حساب كشيدن.

بدان اى مرد:

فَمَنِ اسْتَقْصى فَقَدْ اساءَ.

آنكه در حساب اينگونه سخت‏گيرى كند كار بدى انجام داده است.

پدران و مادران، پسران و دختران از سخت‏گيرى، بخصوص در امر ازدواج بترسيد، و از اين امر غيرانسانى بپرهيزيد، راه ازدواج را هموار كنيد، و شرايط آن را آسان بگيريد، و با شوهر دادن دختر با شرايطى سهل و آسان، و زن دادن به پسر با برنامه‏اى معمولى از گسترش بستر فساد، و سفره گناه جلوگيرى كنيد.