ذكر حقيقى است كه هركس به آن آراسته گردد، جز به او نينديشد و جز به خاطر او كارى نكند و اخلاقى جز اخلاق او نداشته باشد.
ابو عبداللّه راضى گفت:
پيش «وليد سقّا» رفتم و مى خواستم كه در فقير از او سؤال كنم، سربرآورد و گفت: فقير به كسى گفته مى شود كه هرگز جز حق در خاطره او نيامده و در قيامت از عهده آن برآيد
منبع : پایگاه عرفان
