در روز هفتم ولادت حسین (ع )بعد از اینكه گوسفندي برایش عقیقه كردند وسرش را تراشیده هم وزن موي
سرش ،نقره صدقه دادند وسرش را با خلوق ،خوشبو نمودند،رسول خدا(ص )اورا بردامنش نشاند وفرمود:
اي اباعبدالله!كشته شدن تو بر من چه بسیار سخت است .
اسماء گفت :پدر ومادرم به فدایت باد!این چه خبري است كه روز اول وامروز فرمودید وگریه نمودید؟
فرمود:براي این فرزند دلبندم مي گریم كه كافران بني امیه اورا به شهادت مي رسانند.شخصي اورا مي كشد كه در
دین من شكاف ایجاد مي نمایدوبه خداوند كافر مي شود!
سپس فرمود:خدایا!ازتو در حق این دوفرزندم آن را مي خواهم كه ابراهیم دربارة ذریة خود خواست .خدایا!این دو و
دوستدار این دو رادوست بدار !ودشمنان این دو را لعن نما!لعنتي بسیار كه آسمان وزمین از آن لعنت پر شود.
منبع : کتاب عشق حسیني
