در بردبارى بى نظير اباعبدالله الحسین(ع) همين بس كه با همه اين رنجها و پيشامدهاى ناگوار و فشار بى رحمانه دشمن ، باز هم قهرمانانه حملات آنان را دفع و ضرباتشان را تحمّل مى كرد و بر آنان نفرين نمى كرد؛ مگر آنگاه كه با زخم زبان قلب مقدّسش را مجروح مى ساختند.
يكى از شقاوت پيشگان به نام مالك بن يسر، ضمن وارد آوردن شمشيرى بر پيكرش ، به او ناروا گفت كه آن گرامى زخم شمشير را به روى خود نياورد؛ امّا در برابر زخم زبان ، او را نفرين كرد و اين با بردبارى ناسازگار نيست چرا كه تحمّل سرزنش ، ذلّت است نه بردبارى و مى فرمود:
الموت خير من ركوب العار
مرگ پرافتخار و با عزّت ، زيبنده تر از ذلّت پذيرى است .
منبع : ويژگيهاى امام حسين عليه السلام
