باران الطاف ويژه خدا بر حسين عليه السلام

نهادن دست لطف خدا بر سر امام حسین(ع) ؛ كه اين كنايه از باران الطاف ويژه خداوند بر اوست .
در (كامل الزّيارات) ، در روايت معتبرى از امام صادق عليه السلام است ، كه فرمود:
(پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله در خانه دخت گرانمايه اش ، فاطمه عليها السلام بود و دو فرزندش ، حسن و حسين عليهما السلام بر دامانش ، كه آن حضرت به گريه افتاد وسجده سپاس ‍ بجاى آورد. آنگاه ضمن اشاره به دريافت جلوه اى از انوار الهى و قرب معنوى ، گفت : هم اكنون پروردگارم به من فرمود: اى محمّد! آيا فرزندت حسين را دوست مى دارى ؟ گفتم : آرى ! او مايه روشنى چشم و ميوه دل و ريحانه من است .
آنگاه دست لطف خويش را بر سر او نهاد و فرمود: ولادت فرزندى كه درود و بركات و رحمت و رضوان من بر اوست ، مبارك باد.
اى پيامبر! آگاه باش كه او سالار تمامى شهيدان راه حقّ و سرور همه جوانان و جوانمردان است و پدرش از او برتر است . درود ما را بر او برسان و بشارتش ده كه او پرچم دار هدايت و مشعل فروزان ولايت و نگهبان حقيقت و گواه خدا بر خلق و خزانه دار علم و نشانه قدرت او بر آسمانيان و زمينيان است ... .)
در اين روايت به شانزده ويژگى ، كه هر كدام رمزى از الطاف خاصّ خدا بر امام حسين عليه السلام است برمى خوريم كه افتخارآميزترين آن همان تعبيرى است كه مى گويد: (خداوند دست محبّت خويش را بر سر حسين عليه السلام نهاد.)چرا كه چنين تعبيرى نشانگر بالاترين درجه ممكن از الطاف خاصّ الهى بر آن گرامى است . الطافى كه فراتر از آن قابل تصوّر نيست . خداى جهان آفرين در بيان لطف كامل و همه جانبه خويش بر پيامبرش ‍ در سير ملكوتى معراج ، از آن به نهادن دست لطف بر پشت و بر شانه آن حضرت تعبير فرمود، اما در مورد امام حسين عليه السلام به نهادن دست محبّت بر سرمقدّس او.
گرچه اين دو گانگى تعبير، دليل برترى حسين عليه السلام بر پيامبر گرامى نيست ، امّا هر دو تعبير، نشانگر ارزانى داشتن آخرين درجه از الطاف ويژه خدا به پيامبر و فرزند گرامى او، حسين عليه السلام است .
از تعابير ديگرى كه بيانگر الطاف خاصّ خدا نسبت به اوست ، دو تعبير ظريفى است كه يكى نشانگر آن است كه روح مقدّس حسين عليه السلام را خود خدا، قبض مى كند و ديگرى بيانگر درود و سلام خدا بر آن حضرت .
اين دو تعبير نيز كنايه از الطاف خاصّى است كه فراتر از آنها نشايد و نشانگر اين واقعيت است كه خداوند بر حسين عليه السلام آنچه را ممكن بوده است عنايت فرموده و ما نيز با توسّل خالصانه به او، بدان اميديم كه در پرتو الطاف الهى به آن حضرت ، دنيا و آخرتمان اصلاح و سعادتمندانه باشد.