فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی - ترجمه حضرت استاد حسین انصاریان

پروردگارا اين است جايگاه كسى كه به پناهت آمد،و به كرمت پناهنده گشت،و به احسان و نعمتهايت الفت جست،تويى آن سخاوتمندى كه گذشتت به تنگى نمى رسد،و احسانت كاهش نمى پذيرد،و رحمتت كم نمى شود،و به يقين از چشم پوشى ديرينت،و فضل بزرگت، و رحمت گسترده ات اعتماد نموديم،آيا ممكن است پروردگارا برخلاف گمانهاى ما به خويش رفتار كنى،يا آرزوهايمان را نسبت به رحمتت نوميد سازى هرگز اى بزرگوار،چنين گمانى به تو نيست،و طمع ما درباره تو اين چنين نمى باشد،