فرازی از دعای کمیل - ترجمه حضرت استاد حسین انصاریان

كجايى اى سرپرست مؤمنان،آرى كجايى اى نهايت آرزوى عارفان،اى فريادرس خواهندگان فريادرس،اى محبوب دلهاى راستان و اى معبود جهانيان  آيا اين چنين است،اى خداى منزّه،و ستوده كه در دوزخ بشنوى صداى بنده مسلمانى كه براى مخالفتش با دستورات تو زندانى شده و مزه عذابش را به خاطر نافرمانى چشيده و ميان دركات دوزخ به علّت جرم و جنايتش محبوس شده،و حال آنكه در درگاهت سخت ناله مى زند،همچون ناله آن كه آرزومند رحمت توست،و با زبان اهل توحيدت تو را مى خواند،و به ربوبيّتت به پيشگاهت توسّل مى جويد،