مبعث، عید بزرگ بشریت

وقتی اشرف مخلوقات، نبی مكرم اسلام است و بالاترین منت خداوند بر مۆمنین در قرآن، نفس وجود رسول گرامی صلی الله علیه و آله می باشد (1) و تنها خُلقی كه خداوند عظیم، آن را عظیم شمرده است از آن خاتم النبیین می باشد (2) و فرض هم بر این است كه دین او اكمل ادیان و شریعتش ختم شرایع الهی است (3) پس لاجرم روز مبعوث شدن چنین پیامبری كه از پیامبران اولوا العزم است (4) و بلكه بالاترین آنهاست روز بسیار مهمی خواهد بود.

و وقتی قرار است كه این دین، دین ابدی بشر باشد و این پیام آور رحمت برای عالمیان، پیامبر همه بشریت در تمام طول تاریخ باشد (5) و حتی پیامبرِ پیامبران قبلی باشد (6) و كتاب او نیز مهیمن و مسلط بر تمام كتب آسمانی قبل از او باشد (7)، در واقع زمان و سالگرد بعثت چنین پیامبری، باید برای تمام بشریت در طول تاریخ عید محسوب شود، حتی عید انبیاء قبل از او، چرا كه این پیامبر تافته ای جدا بافته از همه انبیاء و اولیاء قبل از خود می باشد تا جایی كه خداوند در قرآن كریم در چند مورد بعد از آن كه پیامبرِ هر قومی را شاهد و گواه بر آن قوم شمرده، پیامبر خاتم محمد امین صلی الله علیه و آله را شاهد و گواه بر امت خود و همچنین شاهد و گواه بر پیامبران سایر اقوام دانسته است و این یعنی سروری بر تمام انبیاء حتی بر ابراهیم كه قرآن از وی به پدر مسلمانان تعبیر می نماید (8):
«فَكَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى هۆُلاءِ شَهیدا» (9)؛
چه حالی خواهند داشت مردمان در روزی كه از هر امتی شهید و گواهی مبعوث خواهیم كرد و تو را نیز به عنوان شهید و گواه بر تمامی آنها خواهیم آورد؟!

گواه بودن و شاهد بودن پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله بر تمامی امت ها و حتی بر پیامبران آنان مسأله ای نیست كه به سادگی بتوان از كنار آن عبور نمود و به همین جهت است كه كتاب آسمانی وی نیز مهیمن بر سائر كتب است.
همه این ها به خاطر شدت قربی است كه نبی مكرم صلی الله علیه و آله با ذات ربوبی داشته و عبودیتی كه در آن بی نظیر بوده است.

نام احمد نام جمله انبیاست

چون كه صد آمد نود هم پیش ماست

تو گویی تمامی كمالات پیامبران را یك جا داشته است و آنچه خوبان همه داشته اند را یك جا داشته است، چرا كه اهل بیت او كه تفاصیل كمالات اجمالی او هستند هر یكشان از انبیاء سابق برترند، حال چگونه خواهد بود حال آن کسی كه صاحب این تفاصیل به طور یكجا و اجمالی می باشد!!

قرآن چیزی است كه اگر بر كوه ها نازل شود كوه ها متلاشی می شوند چرا كه قرآن همان تجلی خداوند است بر قلب نبی مكرم صلی الله علیه و آله، پس آن جلوه ای را كه كوه و موسی نمی توانند تحمل نمایند قلب نبی مكرم اسلام تحمل می نماید

جناب موسی بن عمران كه تجلی جلوه حق را درخواست نمود به جانب او خطاب آمد كه:
«لَنْ تَرانی وَ لكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكانَهُ فَسَوْفَ تَرانی فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَ خَرَّ مُوسى صَعِقا» (10)
حاصل این آیه این است كه به موسی گفته شد اگر كوه توانست تو هم می توانی و چون كوه نمی تواند پس تو هم نمی توانی. اما با این حال نبی مكرم اسلام صلی الله علیه و آله كسی است كه از چنان قلبی برخوردار است كه تحمل قرآن را نموده است:
«نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ عَلىَ قَلْبِك » (11) و یا « فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى قَلْبِك» (12)
و قرآن چیزی است كه اگر بر كوه ها نازل شود كوه ها متلاشی می شوند (13) چرا كه قرآن همان تجلی خداوند است (14) بر قلب نبی مكرم صلی الله علیه و آله، پس آن جلوه ای را كه كوه و موسی نمی توانند تحمل نمایند قلب نبی مكرم اسلام تحمل می نماید

و این قرآن متلاشی كننده كوه و قطعه قطعه كننده زمین (15) چیزی است كه خدا از او تعبیر به قول ثقیل نموده و از پیامبر صلی الله علیه و آله خواسته است تا برای آماده شدن جهت دریافت آن، شب به نماز شب برخیزد:
«یا أیها الْمُزَّمِّلُ قُمِ الَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا... إِنَّا سَنُلْقِى عَلَیْكَ قَوْلًا ثَقِیلا» (16)
تا بتواند آن را به بهترین وجه تحمل نماید و آن را به مردم برساند و در آن هیچ كوتاهی ننماید و او نیز دقیقا همین طور بود، شب ها را به اندازه نصف یا كمی بیشتر و یا كمتر به عبادت بر می خواست و در نماز شب خود آن مقدار از قرآن را كه تا آن زمان بر او نازل گشته بود با صدای زیبا و ملیحش قرائت می نمود تا جایی كه خود كفار از جاذبه استماع آن نمی توانستند صرف نظر كنند و با وجود این كه دیگران را از شنیدن آن نهی می كردند و می گفتند كه: «لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآن» (17)

اهل بیت او كه تفاصیل كمالات اجمالی او هستند هر یكشان از انبیاء سابق برترند، حال چگونه خواهد بود حال آن کسی كه صاحب این تفاصیل به طور یكجا و اجمالی می باشد !!
شبانه خود را به نزدیكی پیامبر صلی الله علیه و آله می رساندند و به آن صوت آسمانی گوش فرا می دادند اما با این همه از آن بهره نمی بردند و این شنیدن را مقدمه عمل به حقیقت قرار نمی دادند.

غرض این كه بعثت نبی مكرم اسلام صلی الله علیه و آله مسأله ساده و پیش پا افتاده ای نیست و جا دارد بشریت در این روز كه با بعثت او جهان از تاریكی خارج شد، خداوند را شكر گزار باشند و دست از عناد و لجاج بردارند و این نعمت عظیم الهی را شاكر باشند و خود را از نفحات نسیم آن بی بهره نگذارند و با اظهار شهادتین هر چه زودتر قبل از آنكه فرصت كوتاه عمر زودگذر از دست برود خود را جزء أمت او قرار دهند و با تمسك به میراث او كه قرآن و عترت باشند خود را به سعادت دو سرا برسانند.

گرچه دیر یا زود این وعده حق الهی به مرحله تحقق خواهد نشست اما فوج فوج افراد بشر چه نعمت عظیمی را محروم می شوند و از چه شفاعت كبرایی خود را دور می نمایند و حال این كه این دریای رحمت برای نجات انسان ها از مهالك، خود را به سختی می انداخت و بر نجات بشر حرص می ورزید و مظهر رئوفیت و رحیمیت آن خالقی بود كه رحمتش از همه چیز وسیعتر است (18) و صد افسوس ...

پی نوشت ها:
1-آل عمران/ 164
2- قلم/4
3- احزاب /40
4- احزاب /8
5- فرقان /1 وآل عمران/138 وغیره
6- نساء / 41 ونحل/89
7-مائده / 48
8- حج / 78
9- نساء /41 و با كمی تفاوت نحل / 89
10- اعراف/143
11- شعراء/193
12- بقره/ 97
13- حشر /21
14- كافی ج 8 ص 387
15- رعد/31
16- مزمل/1تا5
17- فصلت/26
18- توبه /128و اعراف156

حمید حاج علی