بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین صلاة و السلام علی سید الانبیاء و المرسلین حبیب الهنا و طبیب نفوسنا ابی القاسم محمد صلی الله علیه و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین المعصومین المکرمین.

مهمترین روایات باب دعا بعد از آیات کتاب خدا در جلد دوم اصول کافی است، و بعد از کتاب شریف کافی در جلدهای پایانی بحار الانوار است.

یکی از آیات دعا این آیه است که پروردگار می‌فرماید اگر دعا کردن‌هایتان نبود من هیچ اعتنایی به شما نمی‌کردم، علتش هم روشن است آنی که دعا نمی‌کند می‌خواهد بگوید من نیازی به تو ندارم این خیلی توهین است خیلی بی‌احترامی به حریم پروردگاراست، کی نیاز به خدا ندارد؟ کی در این دنیا در بین کل موجودات استقلال دارد استغناءدارد کی؟

دعاکننده فقط ما نیستیم فرشتگان هم اهل دعا هستند، آیات هفتم هشتم نهم سوره مومن دعای فرشتگان را نقل می‌کند. تمام انبیاء اهل دعا بودند یعنی اعلام می‌کردند که ما نیازمند به تو هستیم، ما خودمان به تنهایی قدرت حل مشکل خودمان را نداریم و نداشتند.

کاربرد عجیبی هم دارد دعا، ارزیابان جنگ بدر به پیغمبر گفتند این اولین جنگ ماست، شکست ما هم قطعی است، خیلی‌هایمان کشته می‌شوند خیلی‌ها اسیر می‌شوند چون نفرات دشمن سه برابر ماست  اسلحه‌شان هم بیش از سه برابر اسلحه ماست پیغمبر هم به این حرف اصلا محل نگذاشتند، فقط رو به پیشگاه خدا کردند گفتند اگر ما شکست بخوریم دیگرکسی در کره زمین اهل توحید نخواهد بود، پیروز شدند. ما که امشب تعداد ما حالا دیگران هم دیگرانند اگر اهل توحید هستیم به دعای آن شب پیغمبر هستیم.

امام مجتبی می‌فرماید شبی نبود که ما بچه بودیم بیدار نشویم ببینیم مادرمان در حال دعا نباشد، یک روایت جالب اصول کافی این است الدعا سلاح المومن دعا اسلحه مومن است یعنی همه موانع را برطرف می‌کند اسلحه رد می‌کند دیگر، یکی اسلحه می‌کشد می‌گوید از راه من برو کنار می‌ترسد می‌رود کنار، اسلحه موانع را رد می‌کند صدای آدم را به پروردگار برای قبول شدن می‌رساند.

اولین شب جمعه‌ای که کمیل در آن تاریکی شب چون حضرت یک دانه کمیل را در روشنایی نخواندند معلوم می‌شود اصرار امیرالمومنین به اینکه این دعا در تاریکی کامل خوانده بشود یک حکمتی دارد، یک مصلحتی در آن است، اگر نه که حضرت می‌آمد زیر همان چراغ قدیمی‌ها می‌نشست می‌خواند مفاتیح هم که نمی‌خواست تمام دعاهای عالم در قلبش است، خب می‌آمد در روشنایی می‌خواند می‌آمد یک شب دیگر می‌خواند چرا شب جمعه؟ چرا؟

این ده تا پسر یعقوب به پدرشان گفتند ما برادرمان را کتک زدیم در چاه انداختیم، چهل سال هم تو را به فراقش مبتلا کردیم، حالا پشیمان هستیم بد کردیم برای ما استغفار  می‌کنی؟ از خدا می‌خواهی این گناه سنگین ما را ببخشد این درخواست برای وسط هفته بود، یعقوب گفت سوف استغفر لکم، من آینده برای شما طلب مغفرت می‌کنم خب پیغمبر خدا در خانه رحمت خدا که در هفته هم بسته نبود، همانجا می‌گفتی خدایا بچه‌های من را بیامرز، چرا وعده آینده دادی؟ امام باقر می‌فرماید صبر کرد یعقوب پیغمبر معصوم تا شب جمعه بیاید سحر دعا کند برای بچه‌هایش چون یعقوب می‌دانست شب جمعه دعا ردخور ندارد هر کسی برود دعا کند. هرکسی.

بعد که دعا تمام شددر آن تاریکی که بعضی از دوستان‌مان آن هفته محبت کردند مراعات کردند چراغ همراهشان را روشن نکردند، به حال بغل دستی‌هایشان ضرر نزدند من را از چهارچوب دعا بیرون نیاوردند، امیرالمومنین بهش فرمود کمیل این دعا چهار تا خاصیت دارد ترزق تو را به رزق حلال خدا وصل می‌کند، تنصر، تو را در مشکلات به یاری خدا وصل می‌کند، که خدا به دادت برسد تغفر دعایت که تمام شد تمام گناهان بین خودت و خدا بخشیده می‌شود می‌ماند گناه بین خودت و مردم آن هم گناه مالی است آن هم جمعه برو حسابت را با مردم تسویه کن گناه مالی را خدا گفته به من ربطی ندارد آمرزشش دست من نیست طلبکارت بایدتو را ببخشد پولش را بده اگرنرفتی مال مردم را بدهی قیامت با آن طلبکار روبرویت می‌کنم خودت می‌دانی و او، اما هر چی گناه بین خودت و پروردگار است بخشیده می‌شود این یقینی است.

چون بعد هر دعای کمیلی آدم حس می‌کند روی زمین نیست دارد بلند می‌شود اینقدر سبک شده ریخته دیگر بارهای سنگین. چهارم هم ترحم خدا بهت رحم می‌کند با این دعا، خدا که از رحم مادر بهت رحم کرده اما این رحمش رحم ویژه است، این است داستان دعا. دعای امشب هم که وصل به ساعت‌های احیای اول دارد می‌شود، دعایی است که در ظرف شب آخر عمر امیرالمومنین دارد خوانده می‌شود، مثل اینکه دعای امشب باید کاربردش خیلی سنگین باشد. قوی باشد.