قرآن نعمت های بهشت را برای ترغیب انسان ها به عمل تشریح کرده ، بهشت هم متعلق به همه مردان و زنان صالح است. خدا در پاداش دادن هیچ تفاوتی بین زن و مرد قرار نداده است. آنچه در وصف همسران بهشتی در آیات قرآن آمده، تنها بخشی از نعمت های بهشتی است، گرچه حتی همین مورد اختصاص به مردان ندارد.
وعده همسران پاک و زیبا برای زنان و مردان
طبق آموزه های وحیانی در بهشت هر کدام از مرد و زن از نعمت و لذات مناسب خود با همسران پاکیزه برخوردارند. این موهبت اختصاص به مردان ندارد، مثلاً قرآن کریم فرمود:«و لهم فیها ازواج مطهره؛ (بقره، آیه 25) برای بهشتیان در آن جا همسرانی پاک و پاکیزه است.»
ضمیر «هم» در آیه به همة بهشتیان اعم از زن و مرد برمی گردد، نه فقط به مردان بهشتی.
ازواج جمع زوج به معنای همسر است ،نه زوجه به معنای زن. در آیه دیگر هم می فرماید: «و زوجناهم بحورعین؛( دخان، آیه 54) آن ها را با همسرانی درشت و زیبا چشم تزویج گردانیم» در این آیه هم ضمیر به همه بهشتیان برمی گردد.
«حور عین» وصف زیبایی همسران بهشتی اعم از زن و مرد است، زیرا واژه «حور» جمع احور (مرد سیاه چشم) و جمع حوراء (زن سیاه چشم) است. واژه «عین» جمع اعین (مرد درشت چشم) و جمع عیناء (زن درشت چشم) است.( ناصر مکارم، پیام قرآن، ج6، ص 261) پس داشتن همسر در بهشت برای مرد و زن مطرح است.
بنابراین تا این جا وعده همسران پاک و زیبا چشم بود، هم برای زنانی که بهشتی می شوند و هم برای مردانی که بهشتی می شوند.
بهشت و نعمت های بهشتی تنها برای مردها نیست
«حورعین» وصف زیبایی همسران بهشتی اعم از زن و مرد است، زیرا واژه «حور» جمع احور (مرد سیاه چشم) و جمع حوراء (زن سیاه چشم) است. واژه «عین» جمع اعین (مرد درشت چشم) و جمع عیناء (زن درشت چشم) است.( ناصر مکارم، پیام قرآن، ج6، ص 261) پس داشتن همسر در بهشت برای مرد و زن مطرح است.
بهشت و نعمت های آن، تنها به مرد اختصاص ندارد، خدا در این مورد می فرماید: ( أعدّت للمتّقین) « نعمت های بهشتی برای کسانی آفریده شده اند که پرهیزگارند و از خدا می ترسند.» زیرا خدای بزرگ، در مورد پاداش، هیچ تفاوتی بین مرد و زن قائل نیست و اگر انسان «مومن» باشد، و «عمل صالح» انجام بدهد چه مرد باشد چه زن پاداش خودش را دریافت مى كند و پله هاى تكامل را مى گذراند، و به درجات عالى مى رسد، و این به مرد بودن، یا زن بودن ارتباطى ندارد. چه خانم هایى مثل حضرت زهرا علیها السلام به عالى ترین درجات انسانیت رسیدند مثل حضرت مریم، حضرت خدیجه، آسیه همسر فرعون و مانند آنها و چه بسیار از مردانى كه بهترین شرایط برایشان فراهم بوده ولى از آن شرایط استفاده نكردند و مراتب كمال را طى نكردند و به بهشت نرفتند و بالعكس هم بوده است.
بنابراین تكامل انسان و سعادت و بهشت و دوزخ رفتن، به نژاد و جنس زن و مرد بستگى ندارد بلكه به «ایمان» و «عمل صالح» بستگى دارد.
در یک حدیث قدسی پیامبر خدا (صلی الله و علیه وآله) از خدای متعال روایت می کند: أَعْددْتُ لعِبادِیَ الصَّالحِینَ مَا لاَ عیْنٌ رَأَتْ ، ولاَ أُذُنٌ سَمِعتْ ولاَ خَطَرَ علَى قَلْبِ بَشَرٍ: برای بندگان نیکوکارم، ناز و نعمت هایی آماده کرده ام که تا به حال هیچ چشمی آن را ندیده و هیچ گوشی آن را نشنیده و بر هیچ دلی خطور نکرده است.» (به نقل از سایت عرفان)
جمع بندی کلام
1. در عالم مجردات بحث مذكر و مونث به صورتى كه در عالم مادیات مطرح است مطرح نمى باشد؛ آیا روح انسان مذكر و مونث دارد؟ آیا فرشته مذكر و مونث دارد؟ اگر در عالم مادیات فردى مذكر و فردى مونث است، این مسائل در آنجا مطرح نیست چون در حقیقت آنجا این عوارض جسمانى كه ما داریم، مطرح نیست. آرى وقتى سخن از بهشت به میان مى آید و بهشت جسمانى مطرح مى شود در مورد انسان ها این مطالب مطرح مى شود، ولى عالم مجردات، از عوارض مادیات، مبرّا هستند.
تكامل انسان و سعادت و بهشت و دوزخ رفتن، به نژاد و جنس زن و مرد بستگى ندارد بلكه به «ایمان» و «عمل صالح» بستگى دارد.
در یک حدیث قدسی پیامبر خدا (صلی الله و علیه وآله) از خدای متعال روایت می کند: أَعْددْتُ لعِبادِیَ الصَّالحِینَ مَا لاَ عیْنٌ رَأَتْ ، ولاَ أُذُنٌ سَمِعتْ ولاَ خَطَرَ علَى قَلْبِ بَشَرٍ: برای بندگان نیکوکارم، ناز و نعمت هایی آماده کرده ام که تا به حال هیچ چشمی آن را ندیده و هیچ گوشی آن را نشنیده و بر هیچ دلی خطور نکرده است.»
2. نكته دیگر اینكه بهشت رفتن و به تكامل و سعادت رسیدن، به جنس مذكر و مونث، و مرد و زن بستگى ندارد و در آیات قرآن به این مطلب اشاره شده از جمله در آیه ى 97 سوره ى نحل مى فرماید: «هر كسى عمل صالحى انجام بدهد چه مرد باشد چه زن (چه مذكر باشد چه مونث) و مومن باشد ما حیات پاك و طیب به او مى دهیم و براساس بهترین چیزى كه عمل كرده اعمالش را پاداش مى دهیم: مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُوْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا یَعْمَلُونَ (نحل/ 97)
--------------------------------------------------------------
سایت عرفان
سایت پاسخگو
سایت پرسمان قرآنی
منبع : تبیان
