بلال حبشى‏

از سابقين در اسلام و در عظمت قدر و جلالت شأن فروزنده‌تر از ستارگان فروزان است.
امام صادق عليه السلام در حق او فرمود:
خدا رحمت كند بلال را كه به ما اهل بيت عشق مى‌ورزيد و او بنده صالح بود.
چون اذان از جانب حق نازل شد، پيامبر بزرگ صلى الله عليه و آله اعلامش را به آن جناب واگذار كرد و در طرد آنان كه نمى‌خواستند صداى او را بشنوند آيه شريفه [إِنَّ أَكْرَمَكُمْ‌] در حق او نازل شد!
آن جناب پس از وفات رسول خدا صلى الله عليه و آله حاضر به اذان گفتن نشد؛ زيرا اذان گفتن خود را كمك به ستم ستمگران دوران مى‌دانست! تنها يك بار به درخواست دختر گرامى پيامبر اسلام اذان گفت و سپس به شام هجرت كرده و در آنجا درگذشت.
من قبر آن جناب را در باب صغير واقع در بيرون شهر شام زيارت كرده‌ام و از آن قبر با حقيقت تبرك جستم