امام ششم فرمود: پدرم حضرت باقر عليه السلام كثيرالذّكر بود، من با او در راهرفتن همراه مىشدم، در حالى كه او ذكر مىگفت و با او طعام مىخوردم در حالى كه او در ذكر بود، هرگاه مردم در حضور آن جناب گفت و گو مىكردند، گفتار مردم آن حضرت را از ياد خدا باز نمىداشت.
مىديدم كه زبان مباركش به سقف دهانش متصل بود و مىگفت: «لا إله إلّا اللّه» آن حضرت پس از نماز صبح همه ما را جمع مىكرد و تا بيرون آمدن آفتاب امر به ذكر خدا مىفرمود و هريك از ما مىتوانست قرآن بخواند مىفرمود: قرآن بخوان و هركس نمىتوانست به او مىفرمود: ذكر خدا بگو .
منبع: عرفان اسلامى، ج13
منبع : پایگاه عرفان