رجعت ، به معناي بازگشتن اولياء خاص خدا و مؤمنان واقعي به عالم دنيا(قبل از برپا شدن قيامت) مي باشد و نحوه برگشت آنها به همان نحوه آمدن آنها به عالم دنيا و مبعوث شدنشان در قيامت ميباشد. يعني قبرها شكافته ميشود و روحها در بدن قرار ميگيرد و آن ذوات مقدسه از قبر بيرون آمده و در ميان مردم زندگي ميكنند، و حكومت معصومين در عصر رجعت همان حكومت امام زمان(عج) است و رجعت همان ظهور امام زمان ميباشد.
آنچه در احادیث آمده است رجعت برخی از امامان معصوم (ع) است اما مقدار زمان حکومت آنها بعد از رجعت به طور قطعی معینی و مشخصی نیست و احادیث مختلف است. احمد بن عقبه از پدر خود نقل مى کند که از حضرت صادق - عليه السلام - پرسيدند: آيا رجعت صحيح است؟ فرمود: آرى. گفتند: نخستين کسى که مى آيد چه کسى است؟ فرمود: امام حسين - عليه السلام - است که بعد از ظهور قائم مى آيد. عرض شد آيا همه مردم با او هستند؟ فرمود: نه، بلکه چنان است که خدا مى فرمايد: - يوم ينفخ فى الصور فتأتون افواجا - . پس از امام زمان و برقراری حکومت واحد جهانی به وسیله ایشان رجعت اتفاق خواهد افتاد.
رجعت به این معنا است که پس از ظهور امام زمان - ع - برخی از جمله برخی از ائمه زنده می شوند. در روایات ما به رجعت برخی از پیامبران؛ مانند حضرت عیسی و برخی از ائمه؛ مانند امام حسین - ع - و برخی از اصحاب پیامبر اکرم و ائمه ؛ مانند سلمان فارسی، مقداد، جابر بن عبد الله انصاری، مالک اشتر و مفضل تصریح شده است.
برای مطالعه بیشتر دراین زمینه به منابع زیر مراجعه نمایید : رجعت، تالیف مرحوم محمدباقر مجلسی (فارسی) رجعت یا دولت کریمه خاندان وحی(ع)، محمد خادمی شیرازی رجعت از دیدگاه عقل، قرآن، حدیث، حسن طارمی
منبع : پایگاه عرفان