یك موعظه

جابر گوید: علی بن الحسین علیه السلام فرمود: نمی دانیم بااین مردم چه كنیم اگر بعضی از حقائق را كه از رسول خد اصلی اللّه علیه و آله گرفته ایم به آنها بگوئیم می خندند و مسخره می كنند ازطرفی طاقت سكوت نداریم كه این حقائق را ناگفته گذاریم . ضمره بن سعید گفت : شما حقائق را به ما بگوئید. امام علیه السلام فرمود: آیا می دانید دشمن خدا بهنگامی كه در تابوت حمل می شود چه می گوید؟ گفتم : خیر. حضرت فرمود: او به كسانی كه حملش می كنند می گوید: آیا شما شكایت مرا از دشمن خدا نمی شنوید كه مرا فریب داد و به این روز سیاه انداخت و نجاتم نداد، و همچنین از خانه ای كه اموالم را صرف آن كردم شكایت دارم كه ساكنین آن كسانی غیر از من هستند، به من رحم كنید و این اندازه عجله نكنید.