محدث خبير ، صدوق بزرگوار در « من لا يحضره الفقيه » از طريق صحيح از كتاب حسن بن محجوب از كتاب محمّد بن قيس روايت كرده اند كه محمّد بن قيس مى گويد : شنيدم از ابوجعفر محمّد بن على الباقر عليهماالسلام كه در مكه اين حديث را براى مردم مى فرمود : پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نماز صبح را با مردم خواند ، سپس با آنان به گفتگو نشست تا آفتاب طلوع كرد ، مردم يك يك از مجلس برخاسته و رفتند بجز دو نفر يكى از انصار و يكى از اعراب باديه از طايفه ثقفى .
رسول خدا صلى الله عليه و آله به آن دو نفر فرمود : مى دانم شما را حاجتى است و آن پرسش از يك مسئله است ، اگر بخواهيد من قبل از سؤال شما به پاسخ اقدام كنم ، اگر نه بپرسيد تا به شما جواب بگويم . گفتند : شما ما را خبر ده ؛ زيرا گفتن شما بدون پرسش ما بهتر چشم كور را روشنى است و از شك و ترديد دورتر و ايمان ما را نسبت به آنچه بايد مؤمن باشيم راسخ تر مى كند .
رسول اسلام صلى الله عليه و آله از آن مرد انصارى خواست تا نوبتش را به آن مرد بيابانى بدهد و فرمود : اى برادر انصارى ! شما نوبت خود را به دوستت واگذار ؛ زيرا تو از قومى هستى كه ديگران را برخود مقدم داشته و ايثار مى كنند . در هر صورت آيا حاضرى او حاجتش را بر تو مقدم بدارد ، چون تو اهل شهرى و او از باديه ؛ مرد انصارى گفت : با كمال رغبت حاضرم .
رسول اكرم صلى الله عليه و آله روى به آن بيابان نشين كرد و فرمود : اما تو آمده اى چون طواف بيت كردى براى تو نزد حق به خاطر آن ، عهد و پيمانى ذخيره شده كه حضرت حق از عذاب تو حيا خواهد داشت و همين كه در مقام ابراهيم به دو ركعت نماز قيام كردى ، به خاطر آن دو ركعت ثواب دو هزار ركعت نماز قبول شده به تو عنايت مى شود . و چون به سعى صفا و مروه برآمدى و هفت بار آن راه را طى كردى ، برايت نزد حق اجر كسى است كه از شهر خود پياده به حج آمده باشد و همانند كسى است كه هفتاد بنده مؤمن را از بردگى رهانده باشد .
و چون وقوف به عرفات را تا غروب انجام دادى ، اگر خطايت به عدد ريگ صحراى عالج عربستان و به عدد كف درياها باشد خدايت مى آمرزد و همين كه به منى آمدى و سنگ ريزه ها را به جمرات زدى براى تو به خاطر هر ريگ ده حسنه نوشته مى شود و اين ثواب براى تو در بقيه عمرت همواره ثبت مى گردد .
و چون سر تراشيدى براى تو به عدد هر مويى كه جدا شود ، حسنه اى نوشته و اين ثواب در آينده عمر نيز برايت محفوظ خواهد بود . و چون قربانى كردى ، يا به نحر شتر برخاستى به عدد هر قطره خونى كه از او به زمين مى رسد برايت حسنه اى ثبت و مشابه آن هم براى آينده عمرت هست . و همين كه از منى بازگشتى و طواف بيت را به جا آورده و در مقام ابراهيم نماز خواندى ملكى به پشت شانه ات زده مى گويد : اما از گذشته عمرت هر چه بود آمرزيده شد ، پس عمل خود را از سر گير اكنون تا صد و بيست روز .
آرى ، خداوند عزيز براى مهمانش اينگونه تدارك ديده و اين از آقايى صاحب بيت است و اين ثواب ها براى عموم مردم است ، اما آنان كه اهل معرفت هستند و عاشق وار به ديار معشوق آمده اند براى آنان ثواب لقاى حق است و كسى از عهده بيان يا شمارش اينگونه ثواب بر نمى آيد از من درباره وضو و نماز بپرسى كه چه اندازه بهره دارد ، جوابش را گفت و سپس به مرد انصارى فرمود : اما پرسش تو درباره حج و عمره است كه براى آن چه اندازه ثواب قرار داده شده ، آگاه باش چون عزم حج كردى و توجهت به زيارت خانه حق قرار گرفت و خود را براى رفتن آماده كردى و بر مركب سوار شدى و به نام خدا آغاز سفر نمودى ، به هر قدمى كه مركب از زمين بر مى دارد و بر زمين مى گذارد ، خداى بزرگ براى تو حسنه اى نوشته و سيئه اى محو مى كند و همين كه احرام بستى و لبيك گفتى ، خداوند به هر لبيك ده حسنه قرار داده و ده سيئه دور مى كند .
منبع : برگرفته از کتاب داستانهای عبرت آموز استاد حسین انصاریان