ابليس دشمن آدمى

 زيباترين و رساترين كلامى كه به اين حقيقت بسيار عالى دلالت دارد ، كلام وجود مقدّس حضرت حق است .
فَقُلْنَا يَاآدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلاَ يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى * إِنَّ لَكَ أَلاَّ تَجُوعَ فِيهَا وَلاَ تَعْرَى * وَأَنَّكَ لاَ تَظْمَؤُا فِيهَا وَلاَ تَضْحَى * فَوَسْوَسَ إِلَّيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَاآدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لاَّ يَبْلَى .
پس گفتيم : اى آدم ! مسلماً اين [ ابليس ]دشمنى است براى تو و همسرت ، پس شما را از بهشت بيرون نكند كه در مشقت و رنج افتى . * قطعاً براى تو [ در اين مكان موقعيتى است كه ] است كه نه گرسنه شوى و نه برهنه گردى . * و نه در آن تشنه شوى و نه دچار آفتاب زدگى گردى . * پس شيطان او را وسوسه كرد ، گفت : اى آدم ! آيا تو را به درخت جاودان و سلطنتى كه كهنه نمى شود ، راهنمايى كنم ؟
سپس قرآن مجيد مى فرمايد : آدم و همسرش به وسوسه اين دشمن غذا را از درخت نهى شده خوردند ، تا جايى كه لباس هاى بهشتى از تنشان ريخت عورت آنان در نظرشان آشكار شد ، آن ها خواستند تا با ساترى از برگ درختان خود را بپوشانند ، آدم از خدا نافرمانى كرد پس به غوايت افتاد ، ولى خداوند مهربان وى را از رحمت بى منتهاى خود محروم نكرد ، توبه او را پذيرفت .
قرآن مجيد در بسيار از آيات خود تمام فرزندان آدم را همانند پدرشان از ابليس و جنود او كه در لباس هاى گوناگونى در زندگى آدميان ظهور مى كنند برحذر مى دارد و خلاصه پند و درسش اين است كه اين دشمن نابكار و اين موجود خطرناك تنها هدفش به هم ريختن اساس سعادت دنيا و آخرت آدميان است ، در اينجا نمونه اى از آن آيات الهى را ملاحظه كنيد : الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاءِ وَاللّهُ يَعِدُكُم مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ . شيطان ، شما را [ به هنگام انفاق مال با ارزش ] از تهيدستى و فقر مى ترساند ، و شما را به كار زشت [ چون بخل وخوددارى از زكات و صدقات ] امر مى كند ، و خدا شما را از سوى خود وعده آمرزش و فزونى رزق مى دهد ؛ و خدا بسيار عطا كننده و داناست .