قهر و جدايى

امام صادق عليه السلام مى فرمايد : هيچ وقت دو فرد مسلمان از هم قهر و دورى نمى كنند مگر آن كه يكى از آن ها مستوجب برائت و بيزارى از خداوند و مستحق لعنت اوست و گاهى هر دو مستحق چنين كيفرى هستند .
راوى عرض كرد : اين يكى كه قهر كرد و در قطع رابطه پيش قدم شد ظالم و متجاوز است ، پس بنابراين به چه دليل آن ديگرى كه مظلوم است بايد كيفر ببيند ؟ !
فرمود : چون او برادرش را به ارتباط و آشتى دعوت نكرد و از سخنش چشم پوشى ننمود ، از پدرم شنيدم كه مى فرمود : اگر دو فرد با هم درگير شوند و با هم به نزاع برخيزند و يكى از آن ها به ديگرى چشم زخمى وارد سازد بايد مظلوم به رفيق خود بازگردد و به او بگويد :
برادر من به تو ستم كردم و مرا عفو كن ، تا بدين وسيله خلأ قهر و قطع رابطه ميان او و رفيقش جبران گردد ؛ زيرا خداوند متعال داور عادل و دادگسترى است كه حق مظلوم را از ظالم مى ستاند.