زينت آفرينش

روزى ابى بن کعب نزد رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم بود که امام حسین علیه السلام وارد شد و حضرت صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
آفرین بر تو اى ابا عبدالله ! اى زینت آسمان ها و زمین ها!
ابى بن کعب پرسید:
آیا غیر از شما کسى زینت آسمان ها و زمین ها است ؟!
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:
اى ابى ! قسم به کسى که مرا به پیامبرى مبعوث فرمود، بى گمان حسین در آسمان والاتر از زمین است ؛ در سمت راست عرش الهى نوشته اند که او چراغ هدایت ، کشتى نجات ، پیشواى نیکى ، برکت ، عزت ، علم ، فخر و ذخیره الهى است . بدون شک خداوند متعال در او نطفه اى پاک و مبارک قرار داده و دعاهایى به او آموخته که خواننده آن دعا را خداوند متعال با حسین محشور کرده و حسین او را در قیامت شفاعت نموده و از مشکلاتش ‍ برهاند و دین اش را اداء و امورش را آسان راه صحیح را بر او آشکار و بر دشمنان پیروز نماید و عیبش را پوشانده نگهدارد.
بعد از درخواست ابى بن کعب ، رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم آن دعا را به او آموخت و فرمود:
بعد از نماز در حال نشسته بگو:
بارالها! بطور یقین به کلمه ها و پیمان گاه هاى عرش و ساکنان آسمان ها و انبیاء و رسولان تو مسئلت دارم که دعاى مرا اجابت فرمایى ؛ کار مرا دشوارى فرا گرفته و از اینرو از تو مى خواهم که به محمد و دودمان او درود فرستى و مشکلم را آسان گردانى . (۱)
در این صورت بى گمان خداوند متعال کار ترا آسان نموده و ترا شرح صدر عطا کرده و لا اله الا الله را هنگام مرگ براى تو تلقین کند. (۲)
حسین منى و اءنا من حسین احب الله من احب حسینا حسین سبط من الاسباط . (۳)
حسین از من و من از حسینم ؛ دوستدار حسین محبوب خداست ؛ حسین امتى از امت ها است .

نویسنده: محمد حسین مهر آیین