حكايت جلال الدين رومى

جلال الدين رومى نقل مى كند :

 اهل دلى در تاريكى نيمه شب ، عاشقانه با وجود مقدس حضرت حق مناجات مى كرد . بيشتر تكيه اش در مناجات ، » يا الله يا الله « بود و از اين ذكر لذت مى برد . با محبوب ارتباط داشت و  با حال خوشى » يا الله يا الله « مى گفت .

 شيطان او را وسوسه كرد كه درب اين خانه هر شب مى روى ، اين همه انرژى مى گذارى ، اين همه از گلو و اشك چشم هزينه مى كنى و » يا الله يا الله « مى گويى ، پس چرا جوابت را نمى دهند ؟ چرا عمر خود را تلف مى كنى ؟ فرقى نمى كند كه اين شيطان انسى است يا جنّى . به احتمال قوى اين شيطان انسى بوده است ؛ يا همسرش بوده ، يا همسايه اى ، يا رفيق او بوده است.

 دلش شكست و ناراحت شد ، ديگر » يا الله « نگفت . در ناراحتى و غصه بود كه خوابش برد . خضر نبى عليه السلام را در خواب ديد كه به او گفت : از طرف پروردگار مأمورم تا دو كلمه با تو حرف بزنم و آن اين است :

  گفت آن الله تو لبيك ماست

و آن نياز و درد و سوزت پيك ماست

 خود اين كه بيدار نشستى و با حال و گريه » يا الله « گفتى ، اين كار تو ، همين كه » يا الله « مى گويى ، لبيك من است كه به صورت ذكر و حال از زبان و وجود تو در مى آيد . چرا در مقابل وسوسه دشمن ناراحت شدى ؟

 گر كه از جانب معشوق نباشد كششى

كوشش عاشق بيچاره به جايى نرسد

 من ، اشك تو را جارى كردم و از گلوى تو » يا الله « گفتم ، همان ذكر و حال ، لبيك من بود .

 ببينيد دشمن با وسوسه چطور مى خواهد اين ساختمان را خراب كند ؟ مى گويد : جواب تو را نمى دهند ، پس چرا » يا الله « مى گويى ؟ پس اين همه جواب براى كيست؟

 هزار مرتبه گفتم جواب تو لبيك

بدان اميد كه يكبار بگويى ام يا رب

 بنده من ! من نهصد و نود و نه لبيك از تو جلو هستم . من نهصد و نود و نه بار لبيك مى گويم تا تو يك بار » يا الله « بگويى . اول من تو را صدا زدم . تخريب شيطان اثر مى كند . اما اگر شخصى با تقوا باشد ، تخريب دشمن در او اثرى نمى كند .