حکایتی از پرخورى‏

پرخورى و سيرى از غذا، يكى از راه هاى تسلط شيطان بر قلب است. هر چند غذاى حلال باشد؛ زيرا پرخورى و سيرى علّت تقويت شهوات است و شهوات از برّنده ترين اسلحه هاى ابليس ملعون است.

مى گويند: يحيى، ابليس را با قفل هاى متعدّدى ديد، از او پرسيد: اين ها چيست؟

گفت: شهواتى كه به وسيله آن ها انسان را از بندگى بازمى دارم.

يحيى گفت: در اين قفل ها براى من هم چيزى هست؟ گفت: آرى، زمانى كه پر بخورى تو را نسبت به نماز و ذكر سنگين كرده و آن طور كه بايد نمى توانى نماز بخوانى و شيرينى ذكر حق را بيابى. يحيى گفت: غير از اين هم چيزى هست؟ گفت: نه.

يحيى گفت: از اين پس تعهد خدايى بر من است كه شكم خود را از غذا پر نكنم.

ابليس هم گفت: به خدا قسم از اين به بعد، هرگز مسلمانى را نصيحت نخواهم كرد