حسين(ع) و سخن از مهدي منتقم(عج)

روايات راجع به حضرت ولي عصر (ع)و جريانات ايام غيبت رنج بار آن حضرت و دوران ظهور سراسر نور و سرورش بسيار است.در اين ميان، روايات و خبرهاي عيني متعددي مربوط به حضرت سيدالشهدا حسين بن علي (ع) است که ما به برخي از آنها بسنده مي کنيم:

شيخ صدوق (ره) با سلسله سند نقل کرده که امام حسين (ع) فرمود:

«فِي التّاسِعِ مِن وُلدِي سُنَّهُ مِن يوسف (ع) وَ سُنَّه مِن مُوسَي بنِ عِمران (ع) وَ هُوَ قائِمُنا اَهلَ البَيت يصلِحُ الله تَبارکَ وَ تَعالي اَمرَهُ فِي لَيلَهٍ واحِدهٍ» (بحارالانوار ، ج51،ص132)

در نهمين فرزند من (مهدي) سنتي از يوسف است و سنتي از موسي بن عمران (ع) و او قائم ما اهل بيت مي باشد. خداوند کار او را در ظرف يک شب اصلاح خواهد فرمود.

حضرت سيد الشهدا (ع) در اين روايت شريفه از چهار موضوع راجع به امام زمان سخن مي گويد:

موضوع اول: اينکه در او سنتي از يوسف است، و مقصود آنست که خداوند يوسف را مستور داشته بود به طوري که او را مي ديدند و نمي شناختند که او يوسف و فرزند حضرت يعقوب پيغمبر (ع) است، امام زمان (ع) نيز چنين است.

موضوع دوم: در او سنتي از حضرت موسي (ع) است. ولادت حضرت موسي مخفي صورت گرفت و بعد از مدتي از قوم خود غايب گرديد، ولادت امام زمان (ع) نيز مخفيانه واقع شد و مدتي از مردم غائب بوده و خواهد بود.

موضوع سوم: او قائم ما اهل بيت است. گويا به نوعي تفاخر مي کند که قائمي که در ميان آل محمد (ع) پرورش مي يابد و ظهور مي کند نهمين فرزند من است.

موضوع چهارم: خداوند، امر او را در يک شب اصلاح مي کند که ممکن است مقصود اين باشد که بعد از طول مدت غيبت و گذشت ساليان محنت و مهجوري، خداوند ناگهان در يک شب اراده ي ظهور آن حضرت را خواهد نمود و با همان يک شب کار او را اصلاح خواهد فرمود. و ممکن است مقصود اين باشد که چون ظهور کند، استيلاي او بر جهان و قلع و قمع کردن دشمنان و بدخواهان به درازا نمي کشد و زمان زيادي نمي برد بلکه در يک شب کار او را اصلاح کرده و همه را در برابر او تسليم و مطيع خواهد فرمود.

در نقل آمده است که عبدالرحمن بن سليط گويد حسين بن علي بن ابيطالب عليهم السلام فرمود: «از ما خانواده، دوازده نفر مهدي و هدايت يافته اند که اولين آنان اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب (ع) و آخرين آنها نهمين نفر از فرزندان من مي باشد و اوست امامي که قيام به حق مي کند. خداوند زمين را به وجود او زنده مي سازد، پس از آنکه مرده بود و به وسيله ي او دين حق را بر همه ي اديان، غالب و پيروز مي گرداند، هر چند که مشرکان خوش نداشته باشند. براي او غيبتي است که مردماني در آن از دين بر مي گردند و گروه هايي هم در ميان شرايط غيبت بر دين ثابت مي مانند و آنان مورد آزار و اذيت قرار مي گيرند و بدانها گفته مي شود پس اين وعده ي ظهور، چه زماني است اگر شما راست مي گوئيد؟ آگاه باشيد کسي که در غيبت او بر اذيت ها و تکذيب ديگران صبر کند به منزله کسي است که با شمشير، پيش روي رسول الله (ص) و به حمايت از آن حضرت بجنگد.»

اين کلام شريف حضرت امام حسين (ع) درباره ي فرزند گرانقدرش حضرت مهدي (ع) نکات بسيار مهم و جالب و شنيدني را به ما مي فهماند.

اولاً:يادآور مي شود که ذوات مقدسه اي که مشمول نور هدايت الهي هستند دوازده نفرند و آنان مشخص اند و آغازگرشان حضرت اميرالمؤمنين (ع) و خاتم آنان آن کسي است که در طبقه نهمين نسل حضرتش قرار دارد، و قائمي که از آل پيغمبر به گوش ها خورده، اوست.

ثانياً: زمين که بر اثر بدي ها و فساد و شرارت ها مرده است، به يمن وجود او زنده و آباد مي گردد. و دين حق در پرتو وجود نازنين او بر همه ي اديان، پيروز مي گردد و علي رغم خواسته ي مشرکان، دين اسلام، حاکم خواهد شد.

ثالثاً:از غيبت امام زمان (ع) سخن مي گويد و اينکه غيبتي چنان طولاني دارد که گروه هايي بر اثر دوري از آن حضرت دچار انحراف و ارتداد گرديده و از دين خدا خارج مي شوند و در همين حال، مردمي نيز ثابت قدم مي مانند. ولي مورد اذيت و سرزنش منحرفين واقع مي شوند که پس آن امامتان کجاست؟ اينها همه اخبار غيبي است که حضرت امام حسين (ع) در مورد مهدي موعود (ع) داده اند.

در پايان متذکر اجر و ثواب و پاداش انسان هاي پاک و اهل ولايت و دلدادگان امام زمان مي شوند که آن آزارها و زخم زبان ها را تحمل مي کنند و کمترين ضعف و فتوري در ارکان ايمان شان به وجود نمي آيد.

طبق فرموده آن بزرگوار اجر و پاداش اينها اجر و پاداش کسي است که به همراه پيامبر خدا (ص) به جنگ رفته و در اردوي آن حضرت است و جلو روي آن بزرگوار، براي پيروزي اسلام، شمشير مي زند.