رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله به گوسفند مردهاى گذشت، فرمود: مىبينيد كه اين گوسفند چگونه از نظر صاحبش افتاده و از شدت سبكى قيمتى برايش نيست.
عرضه داشتند: آرى، به همين خاطر هم هست كه صاحبش از آن دست برداشته.
فرمود: به خدايى كه جانم در اختيار اوست، اين دنيا در پيشگاه حضرت حق از اين گوسفند مرده، نزد صاحبش بى ارزشتر است، اگر اين چنين دنيا به اندازه بال مگسى ارزش داشت، به اندازه شربت آبى به كافر داده نمىشد، از اين كه قسمتى از اين دنيا با تمام زرق و برقش در اختيار دشمنان اوست، معلوم است در نزد حضرتش ارزشى ندارد، براى آن دنيايى است كه به دستور خود او به دست آمده باشد و در راه او به خرج گذاشته شود به همين خاطر فرمود:
الدُّنْيا مَلْعُونَةٌ مَلْعُونٌ ما فيها إلّاما كانَ لِلّهِ مِنْها.
دنيا از نظر خدا مطرود است و آنچه در اوست نيز مطرود است، مگر آنچه براى خداست.
و نيز فرمود:
الدُّنْيا سِجْنُ الْمُؤمِنِ وَجَنَّةُ الْكافِرِ.
دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.
منبع: عرفان اسلامی ج13 / استاد حسین انصاریان
منبع : پایگاه عرفان