امام چهارم عليه السلام عابدترين مردم اهل روزگار بود و كسى از مردم عالم طاقت عبادت او را نداشت!!
آن حضرت در شبانه روز هزار ركعت نماز مى‌خواند و به وقت نماز بر بدنش لرزه مى‌افتاد و رنگش زرد مى‌شد و چون به نماز مى‌ايستاد، مانند ساق درخت بى‌حركت بود و چون به [مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ] مى‌رسيد چندان آن را تكرار مى‌كرد كه نزديك بود قالب تهى كند و وقتى كه به سجده مى‌رفت، سر بر نمى‌داشت تا عرق از جبين مباركش جارى شود.
منبع: عرفان اسلامی ج13
منبع : پایگاه عرفان