یکی دیگر از علمایی که به توفیق درک محضر حضرت سیّدالشهدا(ع) نائل آمد، آيتاللّه حاج ميرزا على آقا شيرازى[1] بود.
شهيد مطهرى در مورد ایشان مى گويد: «روزی ايشان در کلاس درس، در حالى كه دانه هاى اشك بر روى محاسن سپيدشان مى غلطيد، اين خواب را نقل کرده و میگفت: در خواب ديدم مرگم فرا رسيده است، مردن را همان طورى كه براى ما توصيف شده است در خواب يافتم، خودم را جدا از بدنم مى ديدم و ملاحظه مى كردم كه بدن مرا به قبرستان براى دفن حمل مى كنند، سپس مرا به گورستان بردند و دفن كردند.
من تنها ماندم و نگران كه چه بر سر من خواهد آمد؟ ناگهان سگى سفيد را ديدم كه وارد قبر شد، در همان حال حس كردم كه اين سگ، همان تندخويىها و رفتارهای خشن من است كه به این صورت تجسّم يافته و به سراغ من آمده است، در آن هنگام مضطرب بودم و میترسیدم که این سگ به من آسیبی بزند، در همین حال بودم که ناگهان متوجّه شدم حضرت سيّدالشهدا(ع) تشريف آورد و به من فرمود: نگران نباش، من آن را از تو جدا مى كنم .»[2]
-----------------------------------------------------------------------
[1] . آيت اللَّه ميرزا علي آقا شيرازي در حدود سال 1255ش(1294 ق) در نجف اشرف به دنيا آمد، او فاضل مشهور، ادیبِ محقق، فقیه فرزانه، طبیب صاحب نفس و سرآمد عارفان عصر خویش بوده و استاد شهید مطهری وی را «نهج البلاغه مسلم» میدانست. سرانجام وی در هفدهم دیماه سال 1334ش مطابق با 24 جمادی الأول 1375ق دار فانی را وداع گفت.
[2] . عدل الهى: 251.
برگرفته از کتاب آئین اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع) نوشته استاد حسین انصاریان
منبع : پایگاه عرفان