دعای وداع ماه مبارک رمضان از امام صادق(ع) - متن و ترجمه استاد انصاریان

شیخ کلینی (رضوان الله علیه) در کتاب «کافی» از ابو بصیر، از امام صادق(علیه‌السلام) این دعا را برای وداع ماه رمضان روایت کرده:

خدایا تو در کتاب فرو فرستاده‌ات فرمودی: «[آن روزهای چند و اندک که روزه در آن واجب گشته] ماه رمضان است؛ ماهی که قرآن در آن نازل شده» و این است ماه رمضان‌ که گذشت، از تو می‌خواهم، به شخصیّت بزرگ‌منشت و کلمات کاملت، اگر بر من گناهی باقی مانده که نیامرزیده‌ای یا می‌خواهی بر آن عذابم کنی یا به آن مرا بسنجی، اینکه سپیده امشب طلوع نکند یا این ماه بگذرد، مگر اینکه آن گناه را از من آمرزیده باشی، ای مهربان‌ترین مهربانان،

خدایا تو را ستایش به همه ستایش‌هایت آغاز و انجام آن، چه آن ستایش‌هایی که برای خود گفتی و چه آنچه آفریدگان ستایش‌کننده و کوشنده و شمارنده و فراوان بجا آورنده ذکر و سپاست گفته‌اند، آنان‌ که بر ادای حقّت، یاری‌شان نمودی، از گروه‌های آفریدگانت: از فرشتگان مقرّب و پیامبران و رسولان و طبقات گویندگان و تسبیح‌کنندگان حضرتت، از همه جهانیان؛ آری ستایش می‌کنم بر اینکه ما را به ماه رمضان رساندی و حال آنکه نعمت‌هایت بر عهده ما بود و بهره‌ها و احسانت و نیکی‌های پی‌درپی‌ات پیش ما بود، به این خاطر تنها برای تو است نهایت حدّ ستایش، ستایشی جاودان، همواره، پایدار، همیشگی، بی‌نهایت تا در ابدیت پایانی نداشته باشد، بزرگ است ثنایت، ما را بر انجام تکالیف ماه رمضان یاری دادی تا از ما روزه و به پا داشتن نمازش را گذراندی و نیز آنچه از ما در آن انجام گرفته، از کار نیک و سپاس و ذکر؛

خدایا آن را از ما به نیکوترین پذیرش و گذشت و عفو و چشم‌پوشی و آمرزش و خشنودی‌ات بپذیر تا جایی که ما را در این ماه، به هر خیر خواسته و شایان عطای بخشیده شده برسانی و از هر امر هراسناک و بلای فرود آمده و گناه پیشه شده نگاه داری؛

خدایا از تو می‌خواهم، به حق بزرگ‌ترین چیزی که یکی از آفریدگانت از تو خواست، از نام‌های گرامی‌ات و ثنای زیبایت و دعای خاصت که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و این ماه را بزرگ‌ترین ماه رمضانی قرار دهی که بر ما گذشته، از زمانی که ما را به دنیا آوردی تاکنون از جهت برکت در حفظ دینم و رهایی جانم و برآمدن حاجتم و اینکه شفاعتم را در خواسته‌هایم بپذیری و در کامل کردن نعمتت بر من و برگرداندن پیش‌آمد بد از من و پوشاندن لباس تندرستی به من و مرا به رحمتت از کسانی قرار دهی که شب قدر را برای آنان اختیار نمودی و آن شب را برای آن‌ها بهتر از هزار ماه قرار دادی، در بزرگ‌ترین پاداش و اندوخته‌های باارزش و شکر نیکو و درازی عمر و پایندگی آسایش،

خدایا و از تو می‌خواهم به رحمت و بخشش و گذشتت و نعمت‌ها و جلالت و احسان دیرینه‌ات و عطایت، اینکه آن را آخرین بهره ما از ماه رمضان قرار ندهی تا ما را در سال آینده به آن برسانی، آن هم بر پایه بهترین حال؛ و هلال ماهش را همراه بینندگان به سوی آن و اعتراف‌کنندگان به آن به من بشناسانی در کامل‌ترین عافیتت و خوب‌ترین نعمتت و گسترده‌ترین رحمتت و برجسته‌ترین نصیب‌هایت، ای پروردگارم که برایم پروردگاری غیر او نیست، این وداع من نسبت به ماه رمضان وداع فنا و آخرین بهره من از دیدار نباشد تا آن را در سال آینده به من بنمایانی، در فراخ‌ترین نعمت‌ها و برترین امیدها، درحالی‌که من برای تو بر پایه بهترین وفاداری باشم، به درستی که تو شنوای دعایی.

خدایا دعایم را بشنو و به زاری و خواری و درماندگی و توکلم بر حضرتت رحم کن، من تسلیم توأم، امید به موفقیت و سلامت کامل و شرافت و رسیدن به جایگاه رفیع، جز به تو و از جانب تو ندارم، بر من منّت بنه، ای که ثنایت بزرگ و نام‌هایت مقدّس است، به رساندنم به ماه رمضان و درحالی‌که از هر ناخوشایند و محذوری و از همه ناگواری‌ها سالم باشم، ستایش خدای را که بر روزه این ماه و بپاداری عبادتش ما را یاری نمود تا مرا به آخرین شب آن رساند.