از یونس روایت شده: مابین دیدگان من سپیدی عارض شده بود، آن را به حضرت صادق(علیه‌السلام) شکایت کردم، فرمود: وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان و بگو:
يَا اللّٰهُ يَا رَحْمٰنُ يَا رَحِيمُ، يَا سَمِيعَ الدَّعَواتِ، يَا مُعْطِيَ الْخَيْراتِ، أَعْطِنِي خَيْرَ الدُّنْيا وَخَيْرَ الْآخِرَةِ، وَقِنِي شَرَّ الدُّنْيا وَشَرَّ الْآخِرَةِ، وَأَذْهِبْ عَنِّي مَا أَجِدُ فَقَدْ غاظَنِي الْأَمْرُ وَأَحْزَنَنِي.
ای خدا، ای بخشنده، ای مهربان، ای شنوای دعاها، ای عطابخش خیرات، خیر دنیا و آخرت را به من عطا کن و مرا از شرّ دنیا و آخرت نگاه‌دار و آنچه از ناراحتی بیابم از من دور کن، همانا این بیماری مرا به خشم آورده و غمگین ساخته است.
یونس گفت: آنچه حضرت فرموده بود انجام دادم، حق‌تعالی آن پیسی را از من نابود کرد و له الحمد.
در روایت «عُدّة الدّاعی» آمده: حضرت به وی فرمود: چون ثلث آخر شب شود، در اول آن برخیز و وضو بگیر و مشغول «نماز شب» شو و در سجده آخر رکعت اول بگو:
يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ، يَا رَحْمٰنُ يَا رَحِيمُ، يَا سَامِعَ الدَّعَوَاتِ، يَا مُعْطِيَ الْخَيْراتِ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَعْطِنِي مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ، وَاصْرِفْ عَنِّي مِنْ شَرِّ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ، وَأَذْهِبْ عَنِّي هٰذَا الْوَجَعَ فَإِنَّهُ قَدْ غَاظَنِي وَأَحْزَنَنِي.
ای والا، ای بزرگ، ای بخشنده، ای مهربان، ای شنوای دعاها، ای بخشنده خیرات، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و خیر دنیا و آخرت را به من عطا کن آن‌چنان که تو شایسته آنی و شرّ دنیا و آخرت را از من بگردان آن‌چنان که تو سزاوار آنی و این درد را از من برطرف کن که مرا به خشم آورده و اندوهگین نموده است.
و در دعا اصرار و مبالغه کن.
یونس گفت: آنچه فرموده بود بجا آوردم، هنوز به کوفه نرسیده بودم که خوب شدم.
و نیز برای برطرف شدن بَرَص، نوشتن سوره
«یس» با عسل در جامی و شستن و خوردن آن وارد است، چنان‌که برای معالجه بواسیر هم وارد شده است؛
و نیز تربت حضرت امام حسین(علیه‌السلام) با آب باران برای درمان پیسی وارد شده، و نیز حنا را با نوره مخلوط کردن و روی آن مالیدن روایت شده.
English
عربي
فارسی
Français
Indonesian
Español
Deutsch
اردو
Turkish
Hindi