ثواب و ارزش کمک به دیگران در سفر - متن و ترجمه استاد انصاریان

دوستان را کمک کند و از خدمت کردن و کار کردن، در رفع حاجت‌هایشان دریغ نکند تا خدا هفتادوسه اندوه را از او برطرف سازد و او را در دنیا از همّ و غم پناه دهد و اندوه بزرگ روز قیامت را از او دور کند.

روایت شده: حضرت سجاد(علیه‌السلام) سفر نمی‌کرد مگر با اشخاصی که آن حضرت را نشناسند، به خاطر اینکه به آن‌ها کمک کند، زیرا اگر حضرت را می‌شناختند نمی‌گذاشتند ایشان کاری انجام دهد.

و از اخلاق پسندیده رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل‌شده: زمانی با اصحاب در سفر بودند، خواستند گوسفندی را ذبح کنند، یکی از اصحاب گفت: ذبح گوسفند با من، دیگری گفت پوست کندنش با من، دیگری گفت: پختنش با من، حضرت فرمود: جمع کردن هیزمش با من.
عرضه داشتند: شما زحمت نکشید، ما هیزم فراهم می‌کنیم، فرمودند: می‌دانم شما این کار را خواهید کرد، ولی من دوست ندارم که نسبت به شما امتیازی داشته باشم، زیرا خدا کراهت دارد، بنده‌اش را ببیند که خویش را بر دوستانش برتری داده باشد، بدان که سنگین‌ترین مردم نزد دوستان، کسی است که در عین سلامت و صحّت اعضایش، تنبلی می‌کند و دست به کاری نمی‌برد و منتظر است، کارهایش را دیگران انجام دهند!