لطفا منتظر باشید
نحوه نمایش متن
انتخاب ترجمه
شنیدن دعا
فهرست مطالب
تنظیمات متن
نوع قلم
اندازه قلم
رنگ قلم
نوع قلم
اندازه قلم
رنگ قلم
دعای 31 ( دعا در توبه و بازگشت ) ترجمه
  • وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي ذِكْرِ التَّوْبَةِ وَ طَلَبِهَا
    در توبه و انابه دعاى آن حضرت عليه السلام است هنگامى كه به توبه وانابه مى‌گراييد
  • ﴿ 1 ﴾  اللَّهُمَّ يَا مَنْ لَا يَصِفُهُ نَعْتُ الْوَاصِفِينَ
    (1) بار خدايا، اى آنكه گفتار گويندگان در وصفت فرو ماند.
  • ﴿ 2 ﴾  وَ يَا مَنْ لَا يُجَاوِزُهُ رَجَاءُ الرَّاجِينَ
    (2) اى آنكه اميد اميدواران از تو در نگذرد.
  • ﴿ 3 ﴾  وَ يَا مَنْ لَا يَضِيعُ لَدَيْهِ أَجْرُ الُْمحْسِنِينَ
    (3) اى آنكه پاداش نكو كاران در پيشگاهت تباه نمى‌گردد.
  • ﴿ 4 ﴾  وَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَى خَوْفِ الْعَابِدِينَ .
    (4) اى آنكه منتهاى ترس پرستندگانى.
  • ﴿ 5 ﴾  وَ يَا مَنْ هُوَ غَايَةُ خَشْيَةِ الْمُتَّقِينَ
    (5) و اى آنكه پايان بيم پارسايانى.
  • ﴿ 6 ﴾  هَذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي الذُّنُوبِ ، وَ قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا ، وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ ، فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ بِهِ تَفْرِيطاً ، وَ تَعَاطَى مَا نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيراً .
    (6) بار خدايا، اين جايگاه كه ايستاده‌ام، جايگاه كسى است كه بازيچه دست گناهان است، و مهارش در دست خطاها و لغزشهاست، جايگاه كسى است كه شيطان بر وى چيرگى ياقته، و از انجام آنچه فرمانش داده‌اى از روى كوتاهى قصور ورزيده، و آنچه از آن بازش داشته‌اى از سر غرور مرتكب شده.
  • ﴿ 7 ﴾  كَالْجَاهِلِ بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهِ ، أَوْ كَالْمُنْكِرِ فَضْلَ إِحْسَانِكَ إِلَيْهِ حَتَّى إِذَا انْفَتَحَ لَهُ بَصَرُ الْهُدَى ، وَ تَقَشَّعَتْ عَنْهُ سَحَائِبُ الْعَمَى ، أَحْصَى مَا ظَلَمَ بِهِ نَفْسَهُ ، وَ فَكَّرَ فِيما خَالَفَ بِهِ رَبَّهُ ، فَرَأَى كَبِيرَ عِصْيَانِهِ كَبِيراً وَ جَلِيلَ مُخَالَفَتِهِ جَلِيلًا .
    (7) همانند كسى كه از تواناييت بر خود ناآگاه است، يا اينكه بخشش و احسانت از ديده‌اش نهان است، تا آنگاه كه ديده‌ى رستگاريش بينا گردد، و ابرهاى گمراهى از برابرش برود، ستم‌هاى را كه بر خود كرده بر شمرد، و در آنچه پرورگارش را بدان نافرمانى كرده بينديشد، پس، گناه بزرگش را بزرگ شمرد، و نافرمانى عظيمش را عظيم داند.
  • ﴿ 8 ﴾  فَأَقْبَلَ نَحْوَكَ مُؤَمِّلًا لَكَ مُسْتَحْيِياً مِنْكَ ، وَ وَجَّهَ رَغْبَتَهُ إِلَيْكَ ثِقَةً بِكَ ، فَأَمَّكَ بِطَمَعِهِ يَقِيناً ، وَ قَصَدَكَ بِخَوْفِهِ إِخْلَاصاً ، قَدْ خَلَا طَمَعُهُ مِنْ كُلِّ مَطْمُوعٍ فِيهِ غَيْرِكَ ، وَ أَفْرَخَ رَوْعُهُ مِنْ كُلِّ مَحْذُورٍ مِنْهُ سِوَاكَ .
    (8) آنگاه با دلى اميدوار و شرمنده به درگاهت رو كند، و با شيفتگى آهنگ تو كند، و با دلى بيمناك از اخلاص تو را جويد، آنگاه از هر كس كه جز توست چشم طمع فرو بندد، و جز از تو از هيچ كس نهراسد.
  • ﴿ 9 ﴾  فَمَثَلَ بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَضَرِّعاً ، وَ غَمَّضَ بَصَرَهُ إِلَى الْأَرْضِ مُتَخَشِّعاً ، وَ طَأْطَأَ رَأْسَهُ لِعِزَّتِكَ مُتَذَلِّلا ، وَ أَبَثَّكَ مِنْ سِرِّهِ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنْهُ خُضُوعاً ، وَ عَدَّدَ مِنْ ذُنُوبِهِ مَا أَنْتَ أَحْصَى لَهَا خُشُوعاً ، وَ اسْتَغَاثَ بِكَ مِنْ عَظِيمِ مَا وَقَعَ بِهِ فِي عِلْمِكَ وَ قَبِيحِ مَا فَضَحَهُ فِي حُكْمِكَ مِنْ ذُنُوبٍ أَدْبَرَتْ لَذَّاتُهَا فََذَهَبَتْ ، وَ أَقَامَتْ تَبِعَاتُهَا فَلَزِمَتْ .
    (9) بار خدايا، اكنون بنده‌ات بر درگاهت به زارى ايستاده، و با فرو تنى ديده بر زمين دوخته، و در برابر عزتت سر به زير افكنده، و خاضعانه راز دلش را كه خود بدان داناترى- با تو در ميان نهاده، و فروتنانه گناهانش را- كه خود شمارش آن را بهتر مى‌دانى- يكايك بر شمرده؛ از تو فرياد رسى مى‌خواهد درباره‌ى كارهاى ناپسندى كه بدان گرفتار آمده، و زارى مى‌كند از كردار ناشايستى كه بخاطر سرپيچى از حكم تواش رسوا ساخته: گناهانى كه خوشى‌اش سپرى گشته و شتابان گريخته، و پيامد شومش همچنان بر جاى مانده.
  • ﴿ 10 ﴾  لَا يُنْكِرُ يَا إِلَهِي عَدْلَكَ إِنْ عَاقَبْتَهُ ، وَ لَا يَسْتَعْظِمُ عَفْوَكَ إِنْ عَفَوْتَ عَنْهُ وَ رَحِمْتَهُ ، لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْكَرِيمُ الَّذِي لَا يَتَعَاظَمُهُ غُفْرَانُ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ
    (10) بار خدايا، اگر اين بنده را به عدلت كيفر دهى زبان به انكار نگشايد، و اگر مورد بخشايش و رحمتت قرار دهى، در برابر عظمتت بخششت را بزرگ نشمارد، كه تو آن پروردگار كريمى كه آمرزش گناه بزرگ بر وى گران نمى‌آيد.
  • ﴿ 11 ﴾  اللَّهُمَّ فَهَا أَنَا ذَا قَدْ جِئْتُكَ مُطِيعاً لِأَمْرِكَ فِيما أَمَرْتَ بِهِ مِنَ الدُّعَاءِ ، مُتَنَجِّزاً وَعْدَكَ فِيما وَعَدْتَ بِهِ مِنَ الْإِجَابَةِ ، إِذْ تَقُولُ ﴿ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ﴾.
    (11) بار خدايا، اينك اين منم كه به درگاهت روى نهاده‌ام، فرمانت را كه به دعا فرمان داده‌اى فرمانبردارم، و اجابتى را كه وعده داده‌اى خواهانم، كه خود فرمودى: «بخوانيدم تا خواسته شما را روا سازم».
  • ﴿ 12 ﴾  اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ الْقَنِي بِمَغْفِرَتِكَ كَمَا لَقِيتُكَ بِإِقْرَارِي ، وَ ارْفَعْنِي عَنْ مَصَارِعِ الذُّنُوبِ كَمَا وَضَعْتُ لَكَ نَفْسِي ، وَ اسْتُرْنِي بِسِتْرِكَ كَمَا تَأَنَّيْتَنِي عَنِ الِانْتِقَامِ مِنِّي .
    (12) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و همان گونه كه من با اقرار و اعترافم به تو روى آوردم تو نيز با آمرزشت به من روى آور، و همانگونه كه خود را در برابرت خوار ساخته‌ام، مرا از لغزشهاى گناه به ديگر سو بر، و همانگونه كه در مجازاتم درنگ كرده‌اى، پوشش ستاريتت را بر من فرو گستر.
  • ﴿ 13 ﴾  اللَّهُمَّ وَ ثَبِّتْ فِي طَاعَتِكَ نِيَّتِي ، وَ أَحْكِمْ فِي عِبَادَتِكَ بَصِيرَتِي ، وَ وَفِّقْنِي مِنَ الْأَعْمَالِ لِمَا تَغْسِلُ بِهِ دَنَسَ الْخَطَايَا عَنِّي ، وَ تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِكَ وَ مِلَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا تَوَفَّيْتَنِي .
    (13) بار خدايا، نيتم را در فرمانبرداريت پايدارى ده، و براى پرستشت در بصيرتم استوار نه، به كارهايى موفقم دار كه مرا بدان از پليدى گناهان شستشو دهى، و مرا به آيين خود و آيين پيامبرت محمد صلى الله عليه و آله بميران چون بميرانى.
  • ﴿ 14 ﴾  اللَّهُمَّ إِنِّي أَتُوبُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا مِنْ كَبَائِرِ ذُنُوبِي وَ صَغَائِرِهَا ، وَ بَوَاطِنِ سَيِّئَاتِي وَ ظَوَاهِرِهَا ، وَ سَوَالِفِ زَلَّاتِي وَ حَوَادِثِهَا ، تَوْبَةَ مَنْ لَا يُحَدِّثُ نَفْسَهُ بِمَعْصِيَةٍ ، وَ لَا يُضْمِرُ أَنْ يَعُودَ فِي خَطِيئَةٍ
    (14) بار خدايا، در اين جايگاه از گناهان خرد و كلان، و از بدى‌هاى آشكار و نهان، و از لغزشهاى گذشته و اين زمان، به درگاهت توبه مى‌كنم، توبه كسى كه با خود ديگر سخن از گناه نگويد، و به دل راه ندهد كه ارتكاب گناه از سر گيرد.
  • ﴿ 15 ﴾  وَ قَدْ قُلْتَ يَا إِلَهِي فِي مُحْكَمِ كِتَابِكَ إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ ، وَ تَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ، وَ تُحِبُّ التَّوَّابِينَ، فَاقْبَلْ تَوْبَتِي كَمَا وَعَدْتَ ، وَ اعْفُ عَنْ سَيِّئَاتِي كَمَا ضَمِنْتَ ، وَ أَوْجِبْ لِي مَحَبَّتَكَ كَمَا شَرَطْتَ
    (15) بار خدايا، تو خود در كتاب محكمت فرموده‌اى كه توبه‌ى بندگانت را مى‌پذيرى، و از گناهانشان در مى‌گذرى، و توبه كنندگان را دوست مى‌دارى، پس همچنان كه وعده داده‌اى توبه‌ام بپذير، و همچنان كه بر عهده گرفته‌اى از گناهانم درگذر، و آن سان كه شرط كرده‌اى محبتت را در دلم گستر.
  • ﴿ 16 ﴾  وَ لَكَ يَا رَبِّ شَرْطِي أَلَّا أَعُودَ فِي مَكْرُوهِكَ ، وَ ضَمَانِي أَنْ لَا أَرْجِعَ فِي مَذْمُومِكَ ، وَ عَهْدِي أَنْ أَهْجُرَ جَمِيعَ مَعَاصِيكَ .
    (16) پروردگارا، من نيز شرط مى‌كنم كه از اين پس، كارهاى ناخوشايندت را مرتكب نشوم، بر عهده مى‌گيرم به كردار نكوهيده باز نگردم، و از هر چه نافرمانيت در آن است دورى جويم.
  • ﴿ 17 ﴾  اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِمَا عَمِلْتُ فَاغْفِرْ لِي مَا عَلِمْتَ ، وَ اصْرِفْنِي بِقُدْرَتِكَ إِلَى مَا أَحْبَبْتَ .
    (17) بار خدايا، تو داناترى كه چه كرده‌ام، پس بر آن گناهان كه خود مى‌دانى بيامرزم، و به قدرتت بدان سو كه دوست مى‌دارى باز گردانم.
  • ﴿ 18 ﴾  اللَّهُمَّ وَ عَلَيَّ تَبِعَاتٌ قَدْ حَفِظْتُهُنَّ ، وَ تَبِعَاتٌ قَدْ نَسِيتُهُنَّ ، وَ كُلُّهُنَّ بِعَيْنِكَ الَّتِي لَا تَنَامُ ، وَ عِلْمِكَ الَّذِي لَا يَنْسَى ، فَعَوِّضْ مِنْهَا أَهْلَهَا ، وَ احْطُطْ عَنِّي وِزْرَهَا ، وَ خَفِّفْ عَنِّي ثِقْلَهَا ، وَ اعْصِمْنِي مِنْ أَنْ أُقَارِفَ مِثْلَهَا .
    (18) بار خدايا، برگردنم تعهداتى است كه برخى را به ياد دارم، و برخى را از ياد برده‌ام، كه همه را ديدگانت- كه هرگز به خواب نمى‌رود- مى‌نگرد، و دانشت- كه چيزى از آن نهان نمى‌ماند،- مى‌داند، تو خود كسانى را كه ذمه‌اى بر من دارند عوض ده، و بارگران آن را از دوشم فرو نه، سنگينى‌اش را از من بكاه، و نزديك شدن مانند آن را بر من مخواه.
  • ﴿ 19 ﴾  اللَّهُمَّ وَ إِنَّهُ لَا وَفَاءَ لِي بِالتَّوْبَةِ إِلَّا بِعِصْمَتِكَ ، وَ لَا اسْتِمْسَاكَ بِي عَنِ الْخَطَايَا إِلَّا عَنْ قُوَّتِكَ ، فَقَوِّنِي بِقُوَّةٍ كَافِيَةٍ ، وَ تَوَلَّنِي بِعِصْمَةٍ مَانِعَةٍ .
    (19) بار خدايا، من بر توبه پايدارى نتوانم مگر تو نگهم دارى، و از گناه پرهيز نتوانم مگر تو توانايم سازى، پس توانم ده به توانى شايسته، و ياريم ده به عصمتى باز دارنده.
  • ﴿ 20 ﴾  اللَّهُمَّ أَيُّمَا عَبْدٍ تَابَ إِلَيْكَ وَ هُوَ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ فَاسِخٌ لِتَوْبَتِهِ ، وَ عَائِدٌ فِي ذَنْبِهِ وَ خَطِيئَتِهِ ، فَإِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَكُونَ كَذَلِكَ ، فَاجْعَلْ تَوْبَتِي هَذِهِ تَوْبَةً لَا أَحْتَاجُ بَعْدَهَا إِلَى تَوْبَةٍ . تَوْبَةً مُوجِبَةً لَِمحْوِ مَا سَلَفَ ، وَ السَّلَامَةِ فِيمَا بَقِيَ .
    (20) بار خدايا، هر بنده‌اى توبه كند، و تو به دانشت مى‌دانى كه وى توبه‌اش را خواهد شكست، و به خطا و گناهش باز خواهد گشت، بار خدايا، من به تو پناه مى‌برم كه اينچنين باشم. خداوندا، توبه‌ام را توبه‌اى گردان كه پس از آن نيازمند توبه نباشم، توبه‌اى كه زداينده‌ى گذشته‌ام باشد، و تا پايان عمر به سلامتم دارد.
  • ﴿ 21 ﴾  اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ جَهْلِي ، وَ أَسْتَوْهِبُكَ سُوءَ فِعْلِي ، فَاضْمُمْنِي إِلَى كَنَفِ رَحْمَتِكَ تَطَوُّلًا ، وَ اسْتُرْنِي بِسِتْرِ عَافِيَتِكَ تَفَضُّلًا .
    (21) بار خدايا، از نادانى‌ام به درگاهت عذر مى‌خواهم، و بخشايش كردار بدم را از تو مى‌خواهم، پس به احسانت در پناه رحمتت جايم ده، و به كرمت بدارم در پوشش رحمتت پوشيده.
  • ﴿ 22 ﴾  اللَّهُمَّ وَ إِنِّي أَتُوبُ إِلَيْكَ مِنْ كُلِّ مَا خَالَفَ إِرَادَتَكَ ، أَوْ زَالَ عَنْ مَحَبَّتِكَ مِنْ خَطَرَاتِ قَلْبِي ، وَ لَحَظَاتِ عَيْنِي ، وَ حِكَايَاتِ لِسَانِي ، تَوْبَةً تَسْلَمُ بِهَا كُلُّ جَارِحَةٍ عَلَى حِيَالِهَا مِنْ تَبِعَاتِكَ ، وَ تَأْمَنُ مِمَا يَخَافُ الْمُعْتَدُونَ مِنْ أَلِيمِ سَطَوَاتِكَ .
    (22) بار خدايا به درگاهت توبه مى‌كنم از آنچه مخالف خواسته‌ات بوده، يا بيرون از دايره‌ى دوستى‌ات مانده، از هر خاطره بد كه در دلم گذشته، يا نگاه آلوده كه چشمم مرتكب شده، يا سخن نابجا كه بر زبانم روان گشته، توبه‌اى كه يك يك اعضايم از مجازاتت به سلامت مانند و از خشم دردناكت- كه ستمگران از آن ترسند- در امان باشند.
  • ﴿ 23 ﴾  اللَّهُمَّ فَارْحَمْ وَحْدَتِي بَيْنَ يَدَيْكَ ، وَ وَجِيبَ قَلْبِي مِنْ خَشْيَتِكَ ، وَ اضْطِرَابَ أَرْكَانِي مِنْ هَيْبَتِكَ ، فَقَدْ أَقَامَتْنِي يَا رَبِّ ذُنُوبِي مَقَامَ الْخِزْيِ بِفِنَائِكَ ، فَإِنْ سَكَتُّ لَمْ يَنْطِقْ عَنِّي أَحَدٌ ، وَ إِنْ شَفَعْتُ فَلَسْتُ بِأَهْلِ الشَّفَاعَةِ .
    (23) بار خدايا، به تنهاييم در برابرت، به تپيدن دلم از بيمت، و به لرزش اندامم از هيبتت ترحم كن، كه گناهانم- اى پروردگار من- مرا در پيشگاهت در مقام رسوايى بپا داشته، اگر خاموشى گيزنم كس درباره‌ى من سخن نخواهد گفت، اگر شفاعت طلبم سزاوار شفاعت نمى‌باشم.
  • ﴿ 24 ﴾  اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ شَفِّعْ فِي خَطَايَايَ كَرَمَكَ ، وَ عُدْ عَلَى سَيِّئَاتِي بِعَفْوِكَ ، وَ لَا تَجْزِنِي جَزَائِي مِنْ عُقُوبَتِكَ ، وَ ابْسُطْ عَلَيَّ طَوْلَكَ ، وَ جَلِّلْنِي بِسِتْرِكَ ، وَ افْعَلْ بِي فِعْلَ عَزِيزٍ تَضَرَّعَ إِلَيْهِ عَبْدٌ ذَلِيلٌ فَرَحِمَهُ ، أَوْ غَنِيٍّ تَعَرَّضَ لَهُ عَبْدٌ فَقِيرٌ فَنَعَشَهُ.
    (24) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و كرمت را شفيع لغزشهايم قرار ده، و قلم عفو و بخشش بر گنانهانم نه، و مرا به عقوبتى كه سزاوار آنم جزا مده احسانت را بر من فرو گستر، و پرده‌ى سترت را از كردارم مدر. خداوندا، با من چونان پيروزمندى رفتار كن كه بنده‌اى ذليل در برابرش گريه مى‌كند، و او بر وى رحمت آورد، يا توانگرى كه بنده‌اى بينوا راه بر او مى‌بندد و او بى‌نيازش مى‌سازد.
  • ﴿ 25 ﴾  اللَّهُمَّ لَا خَفِيرَ لِي مِنْكَ فَلْيَخْفُرْنِي عِزُّكَ ، وَ لَا شَفِيعَ لِي إِلَيْكَ فَلْيَشْفَعْ لِي فَضْلُكَ ، وَ قَدْ أَوْجَلَتْنِي خَطَايَايَ فَلْيُؤْمِنِّي عَفْوُكَ .
    (25) بار خدايا، بى پناهم، و اين سايه‌ى عزت توست كه بايد پناه من باشد، به درگاهت بى شفيعم، و اين فضل و كرم توست كه بايد شفيع من گردد، گناهم مرا ترسانده و اين گذشت توست كه بايد ايمنيم بخشد.
  • ﴿ 26 ﴾  فَمَا كُلُّ مَا نَطَقْتُ بِهِ عَنْ جَهْلٍ مِنِّي بِسُوءِ أَثَرِي ، وَ لَا نِسْيَانٍ لِمَا سَبَقَ مِنْ ذَمِيمِ فِعْلِي ، لَكِنْ لِتَسْمَعَ سَمَاؤُكَ وَ مَنْ فِيهَا وَ أَرْضُكَ وَ مَنْ عَلَيْهَا مَا أَظْهَرْتُ لَكَ مِنَ النَّدَمِ ، وَ لَجَأْتُ إِلَيْكَ فِيهِ مِنَ التَّوْبَةِ .
    (26) خداوند، آنچه بر زبان مى‌رانم نه از آن روست كه از كردار ناپسندم بى خبرم، يا اينكه كارهاى ناپسندم را از ياد برده‌ام، بلكه از آن روست كه آسمان و هر چه در اوست و زمين و هر كه بر اوست، بشنوند كه پشيمانيم را در برابر اظهار كرده‌ام، و بدانند توبه كرده‌ام، و پناه به تو جسته‌ام.
  • ﴿ 27 ﴾  فَلَعَلَّ بَعْضَهُمْ بِرَحْمَتِكَ يَرْحَمُنِي لِسُوءِ مَوْقِفِي ، أَوْ تُدْرِكُهُ الرِّقَّةُ عَلَيَّ لِسُوءِ حَالِي فَيَنَالَنِي مِنْهُ بِدَعْوَةٍ هِيَ أَسْمَعُ لَدَيْكَ مِنْ دُعَائِي ، أَوْ شَفَاعَةٍ أَوْكَدُ عِنْدَكَ مِنْ شَفَاعَتِي تَكُونُ بِهَا نَجَاتِي مِنْ غَضَبِكَ وَ فَوْزَتِي بِرِضَاكَ .
    (27) باشد يكى از آنها بر شوربختى‌ام ترحم كند، يا بر پريشانى‌ام رقت آورد، و برايم دعايى كند كه به اجابت نزديك‌تر از دعاى من باشد، يا روى شفاعت بر زمين نهد، و شفاعتش مقبلوتر از درخواست من افتد، و سبب رهاييم از خشمت و عامل دست يافتن به خشنوديت گرددد.
  • ﴿ 28 ﴾  اللَّهُمَّ إِنْ يَكُنِ النَّدَمُ تَوْبَةً إِلَيْكَ فَأَنَا أَنْدَمُ النَّادِمِينَ ، وَ إِنْ يَكُنِ التَّرْكُ لِمَعْصِيَتِكَ إِنَابَةً فَأَنَا أَوَّلُ الْمُنِيبِينَ ، وَ إِنْ يَكُنِ الِاسْتِغْفَارُ حِطَّةً لِلذُّنُوبِ فَإِنِّي لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ.
    (28) بار خدايا، اگر پشيمانى به درگاهت توبه است من پشيمان ترين پشيمانم، اگر ترك گناه بازگشت است، من نخستين بازگشتگانم، اگر استغفار است كه گناهان را مى‌ريزد، من در زمره‌ى استغفار كنندگانم.
  • ﴿ 29 ﴾  اللَّهُمَّ فَكَمَا أَمَرْتَ بِالتَّوْبَةِ ، وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ ، وَ حَثَثْتَ عَلَى الدُّعَاءِ ، وَ وَعَدْتَ الْإِجَابَةَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اقْبَلْ تَوْبَتِي ، وَ لَا تَرْجِعْنِي مَرْجِعَ الْخَيْبَةِ مِنْ رَحْمَتِكَ ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ عَلَى الْمُذْنِبِينَ ، وَ الرَّحِيمُ لِلْخَاطِئِينَ الْمُنِيبِينَ .
    (29) بار خدايا، همچنان كه به توبه فرمان داده‌اى و پذيرفتنش را بر عهده گرفته‌اى همچنان كه به دعا برانگيخته‌اى و وعده‌ى اجابت داده‌اى، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و توبه‌ام را بپذير، و مرا از رحمتت مكن نوميد، كه تو آمرزگار گنهكارانى، وخطاكاران توبه كننده را دوست مى‌دارى.
  • ﴿ 30 ﴾  اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَمَا هَدَيْتَنَا بِهِ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَمَا اسْتَنْقَذْتَنَا بِهِ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، صَلَاةً تَشْفَعُ لَنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يَوْمَ الْفَاقَةِ إِلَيْكَ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ، وَ هُوَ عَلَيْكَ يَسيِرٌ .
    (30) بار خدايا، بر محمد وخاندانش درود فرست، آن سان كه ما را بدو هدايت كردى، بر محمد و خاندانش درود فرست آن سان كه ما را بدو رهايى دادى، بر محمد وخاندانش درود فرست درودى كه روز باز پسين و روز بينوايى به درگاهت شفيع ما باشد، كه تو بر هر كار توانايى و اين بر تو آسان است.
دعای 30 دعای 32