English
وَ قَدْ قُلْتَ يَا إِلَهِي فِي مُحْكَمِ كِتَابِكَ
إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ ، وَ تَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ،
وَ تُحِبُّ التَّوَّابِينَ، فَاقْبَلْ تَوْبَتِي كَمَا وَعَدْتَ ، وَ اعْفُ عَنْ سَيِّئَاتِي كَمَا ضَمِنْتَ ، وَ أَوْجِبْ لِي مَحَبَّتَكَ كَمَا شَرَطْتَ
ترجمه
ای خدای من! در کتاب محکم و استوارت فرمودی: «بازگشت و توبه بندگانت را می‌پذیری و از گناهان گذشت می‌کنی و توبه‌کنندگان را دوست داری.» پس چنانکه وعده دادی، توبه‌ام را بپذیر؛ و همان گونه که ضمانت کردی، از گناهانم گذشت کن؛ و چنانکه شرط فرمودی، محبّتت را بر من واجب گردان.
تفسیر
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
احادیث مرتبط
التائب من الذنب كمن لا ذنب له.
(توبه‌كننده‌ى از گناه، همچون كسى است كه گناهى بر او نيست.)
بحارالانوار، ج 93، ص 281
ان من احب عبادالله الى الله المحسن التواب.
(همانا محبوبترين بندگان خدا نزد خدا نيكوكار تواب است.)
بحارالانوار، ج 6، ص 38
التوبه تجب ما قبلها.
(توبه گناهان قبل از خودش را از بين مى‌برد.)
بحارالانوار، ج 21، ص 115
التوبه تطهر القلوب، و تغسل الذنوب.
(توبه دلها را پاك مى‌كند و گناهان را مى‌شويد.)
غررالحكم: ص 195