اللَّهُمَّ لَا خَفِيرَ لِي مِنْكَ فَلْيَخْفُرْنِي عِزُّكَ ، وَ لَا شَفِيعَ لِي إِلَيْكَ فَلْيَشْفَعْ لِي فَضْلُكَ ، وَ قَدْ أَوْجَلَتْنِي خَطَايَايَ فَلْيُؤْمِنِّي عَفْوُكَ .
ترجمه
بار خدايا! مرا پناه دهندهاى نيست پس بايد توانايى و شوكتت مرا پناه دهد. و ميانجى و شفيعى براى من پيش تو نيست پس بايد كرم و احسان تو برايم شفاعت كند. و اشتباهها و گناهانم مرا ترسانده و به وحشت انداخته پس بايد آمرزش و گذشت تو مرا آسوده و ايمن سازد.
تفسیر
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشتهاند.