أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ يَا إِلَهِي مِنْهُنَّ وَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ اعْتِذَارَ نَدَامَةٍ يَكُونُ وَاعِظاً لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنْ أَشْبَاهِهِنَّ .
ترجمه
ای خدای من! از همه اینها و از آنچه مانند اینهاست، با دلی آکنده از پشیمانی پوزش میخواهم؛ پوزشی که مرا در برابر پیشآمدهایی نظیر آنها باز دارد.
تفسیر
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشتهاند.