دعای 5 ( دعا برای خود و دوستان و نزدیکان ) ترجمه استاد حسین انصاریان

(1) ای آن‌که شگفتی‌های عظمتش به پایان نمی‌رسد! بر محمّد و آلش درود فرست و ما را از سرکشی و ستیزگی در برابر بزرگی‌ات، حائل و مانع باش.

(2) و ای آن‌که دوران فرمانروایی‌اش به نهایت نمی‌رسد! بر محمّد و آل محمّد درود فرست و ما را از مجازاتت رهایی بخش.

(3) و ای آن‌که خزینه‌های رحمتش نابود نمی‌شود! بر محمّد و آلش درود فرست و از رحمتت برای ما بهره و سهمی قرار ده.

(4) و ای آن‌که دیده‌ها، از دیدنش باز می‌ماند! بر محمّد و آلش درود فرست و ما را به قرب خود نزدیک کن.

(5) و ای آن‌که نزد عرصه‌گاه مقامش، همۀ مقام‌ها کوچک است! بر محمّد و آلش درود فرست و ما را در پیشگاهت ارجمند دار.

(6) و ای آن‌که باطن خبرها، نزدش آشکار می‌شود، بر محمّد و آلش درود فرست و ما را نزد خود رسوا مکن.

(7) خدایا! به عطا و احسانت، ما را از عطا و احسان دیگران بی‌نیاز ساز و از ما غم و اندوه بریده شدن احسان دیگران را به احسان و جایزه‌ات کفایت کن تا با بذل و بخشش تو، به دنبال بذل و بخشش احدی رغبت نکنیم و با فضل و احسان تو از احدی نهراسیم.

(8) خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و به سود ما چاره فرما و به زیان ما چاره مساز و به سود ما تدبیر کن و به زیان ما تدبیر مفرما و ما را بر دیگران پیروزی ده و دیگران را بر ما پیروز مگردان.

(9) خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و ما را از خشم خود نگاه دار و به عنایتت محافظت فرما و به سوی خود هدایت کن و از حضرتت دور مساز؛ همانا هر که را تو حفظ کنی سالم می‌ماند و هر که را تو هدایت فرمایی دانا می‌شود و هر که را تو به خود نزدیک کنی، به بهره‌مندی می‌رسد.

(10) خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و ما را از شدّت حوادث ناگوار زمان و شرّ دام‌های شیطان و قهر و خشم سلطان، کفایت فرما.

(11) خدایا! جز این نیست که قناعت کنندگان، به فضل نیروی تو قناعت می‌کنند؛ پس بر محمّد و آلش درود فرست و ما را از فضل نیروی خود کفایت کن و جز این نیست که بخشندگان از فضل جود تو می‌بخشند؛ پس بر محمّد و آلش درود فرست و از فضل جود خود بر ما ببخش و جز این نیست که راه‌یافتگان، به نور وجه تو راه می‌یابند؛ پس بر محمّد و آلش درود فرست و ما را به نور وجه خود هدایت کن.

(12) خدایا! هر که را تو یاری دهی، اقدام خوارکنندگان برای خوار کردنش، زیانی به او نمی‌رساند و هر که را تو عطا کنی، ممانعت کردن منع‌کنندگان از او نمی‌کاهد؛ و هر که را تو هدایت فرمایی، اقدام گمراه‌کنندگان برای گمراه کردنش او را به گمراهی دچار نسازد.

(13) پس بر محمّد و آلش درود فرست و به عزّتت ما را از شرّ بندگانت باز دار و به عطایت از غیر خود بی‌نیاز کن و به هدایتت ما را به راه حق ببر.

(14) خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و سلامت دل‌های ما را در توجّه به بزرگی‌ات و آسایش بدن‌هایمان را در شکر نعمتت و گشوده شدن زبانمان را در وصف عطایت، قرار ده.

(15) خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و ما را از دعوت‌کنندگانی که به سوی تو دعوت می‌کنند و راهنمایانی که به جانب تو، به دلالت بندگان برمی‌خیزند و از ویژۀ بندگانت که در پیشگاه حضرتت اختصاص به تو دارند، قرار ده؛ ای مهربان‌ترین مهربانان.