إِلَهِي أَحْمَدُكَ وَ أَنْتَ لِلْحَمْدِ أَهْلٌ عَلَى حُسْنِ صَنِيعِكَ إِلَيَّ ، وَ سُبُوغِ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ ، وَ جَزِيلِ عَطَائِكَ عِنْدِي ، وَ عَلَى مَا فَضَّلْتَنِي بِهِ مِنْ رَحْمَتِكَ ، وَ أَسْبَغْتَ عَلَيَّ مِنْ نِعْمَتِكَ ، فَقَدِ اصْطَنَعْتَ عِنْدِي مَا يَعْجِزُ عَنْهُ شُكْرِي .
ترجمه
خدایا! تو را سپاس میگزارم و تو شایستۀ سپاسی. سپاس در برابر احسان نیکویت به من و فراوانی نعمتهایت بر من و عطای بزرگت نزد من. سپاس بر رحمتت که به سبب آن مرا برتری بخشیدی و بر نعمتت که بر من سرشار و فراوان فرمودی؛ به اندازهای به من خوبی کردی که سپاس و شکرم از آن وامانده و ناتوان است.
تفسیر
آنچه در اين دعا مطرح است، عبارت است از حمد حق تعالى، طلب حاجات از غنىّ بالذّات، التجا به درگاه دوست، درخواست عفو و بخشش، طلب عافيت، مسئله قضا، شكر پرودگار، طلب گذشت، بيان ناتوانىهاى انسان.
تفسير حمد در دعاى اول، و طلب حوايج در دعاى سيزدهم، و التجا در دعاى دهم، و درخواست بخشش در دعاى شانزدهم، و عافيت در دعاى بيست و سوم، و مسئله قضا در دعاى سى و پنجم، و برنامه شكر در دعاى سى و هفتم، و طلب عفو در دعاى سى و نهم، و بيان ناتوانىها در دعاى چهل و هفتم گذشت، بنابراين، متن اين دعا را ترجمه كرده و از حضرت محبوب مىخواهم كه به آنچه او مىخواهد ما را آراسته فرمايد.