شک،یکی از عوامل مستجاب نشدن دعا

روایتی شنیدنی از امام صادق علیه السلام

متن کلیپ:

امام صادق(ع) فرمودند: مَثَل ما اهل بیت مَثَل یک خانواده در امت مسیح است. یکی از افراد این خانواده چهل شب دعا کرد، دعایش مستجاب، حاجتش برآورده، گره او باز و مشکلش حل شد؛ اما یکی دیگر از این خانواده، چهل شب او گذشت و دعایش به نتیجه نرسید، مستجاب نشد .
این دعاکننده خیلی تعجب کردکه چرا پروردگار عالم به من محل نگذاشت و به من توجهی نکرد؟ پیش حضرت مسیح(ع) آمد و گفت: داستان ما از این قرار است تو برای من دعا کن! چهارمین پیغمبر اولوالعزم بلند شد نماز خواند و دست به دعا برداشت. خطاب رسید: مسیح! این دعا مستجاب نیست. این آدم اگر بنشیند و این قدر دعا و زاری کند تا سرش برود و دو دستش، استخوان هایش، مَفصل هایش و رگ هایش پراکنده بشود، منِ خدادعایش را مستجاب نمی کنم! چرا؟
چون این آدم از غیر راه درست دعا می کند و مسیر او غلط است، این دعا به من نمی رسد، جای دیگری می رود و دعا تباه می شود. این آدم در نبوت و پیغمبری تو شک دارد؛ نه اینکه قبولت ندارد، بلکه شک دارد که آیا واقعاً این پیغمبر هست یا نه! بعیسی بن مریم(ع) به او گفت: مرد حسابی! تو در قلبت نسبت به نبوت من مشکل داری؟
بعد امام ششم می گویند: به عیسی(ع) التماس کرد که دعا کن تا خدا این شک را از قلب من برطرف کند. این کار خود من نیست! مسیح دعا کرد، خدا هم نظر کرد، شک از قلب این آدم برطرف شد و گفت: حالا برو دعا کن، دعایت مستجاب است؛ مرد دعا کرد و دعایش هم مستجاب شد.