بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم اَلحَمدُ للهِ رَبِّ العالَمین الصَّلاۀُ وَالسَّلام علی سیِّدِ الاَنبیاءِ وَالمُرسَلین حَبیبِ اِلهِنا وَ طَبیبِ نُفوسِنا اَبوالقاسِمِ مُحَمَّد صَلَّی اللهُ عَلَیهِ و عَلی اَهلِ بَیتِهِ الطَّیِّبین الطَّاهِرینَ المَعصومینَ المُکَرَّمین

وجود مبارک حضرت ابی عبدالله الحسین با بیان شش خصلت بین راه مکه و کربلا به شدت جامعه ی زمان خودشان را مورد نکوهش و سرزنش قرار می دهند.

نکوهش حضرت و سرزنش امام فقط ویژه ی جامعه ی زمان خودشان نیست بلکه هر جامعه ای تا روز قیامت آلوده ی به آن شش خصلت باشد مورد نفرت امام است، مورد نکوهش و سرزنش امام است. کلام امام جاری در تاریخ است تا روز برپا شدن قیامت.

وقتی که بین راه به شخصی به نام فَرَزدَق برمی خورند می فرمایند اَخبِرنی عَمّا وَرائَک. از اوضاع و مسائل مردمی که پشت سر گذاشتی و به این مسیر آمدی به من خبر بده.

عرض کرد یابن رسول الله می گفتند دلشان با شماست ولی هرچه اسلحه دارند آماده کردند که به بنی امیّه کمک بکنند. اتَّقِ الله فی نَفسِکَ وَارجَع. گفت به خاطر خدا جانت را از دست مردم زمان بردار و برو. از همه طرف خطر متوجه توست. یعنی جامعه، جامعه ای است که امام کُشی شان، ارزش کُشی شان، دین کُشی شان یقینی است، قطعی است.

امام وقتی که سخنان فرزدق را شنیدند اوضاع و احوال مردم را برای فرزدق توضیح دادند. خیلی سنگین است. «اِنَّ هؤلاءِ قَومٌ لَزَموا طاعۀ الشَّیطان». فرزدق این ملت، این جامعه، زن و مردشان، پیر و جوانشان پایبند اطاعت از شیطان هستند. شیطان کیست؟ چیست؟ چه می گوید؟ چه فرهنگی دارد؟

شیطان اسم خاص کسی است یا نه این کلمه، کلمه ی عامّی است و نام ویژه ی کسی نیست. یک نامی است که بر هر بی دینِ بی رحمِ ظالمِ پستی گذاشته شده به وسیله ی خدا که در بین مردم هیچ هدفی طبق آیات قرآن جز جدا کردن مرد و زن از خدا و انبیاء و قرآن و ائمه و ارزش ها ندارد. این هدفش است.

در هر قرنی هم به تناسب مردم زمان و به تناسب وضع زمان و به تناسب دانش زمان از هر نوع ابزاری برخوردار بوده است و طبق قرآن مجید ارتش پیاده و سواره دارد که این را بعداً توضیح می دهم نام شیطان بر هر کافر متمرّدی که می خواهد مرد و زن و پیر و جوان را در حالی که وصل به ملکوت هستند، ارتباط با انبیاء و ائمه و دین دارند جدا کند.

اسم خاص هر شیطانی ممکن است یک اسم زیبای اسلامی هم باشد مثل قاتل امیرالمؤمنین که پیغمبر از او تعبیر به اَشقَ الاَشقیاء کرده اسمش ابن ملجم است. عبدالرحمان بن ملجم. عبدالرحمان. خودش یک شیطان مجسّم بود اما اسم شناسنامه ای اش عبدالرحمان بود.

این شیطان پرقدرت پرابزارِ امریکا اسمش حسین باراک اوباما است. این شیطان پستِ زشت روی نوچه ی شیطان بزرگ اسمش سلمان است در عربستان.

در کشور ما قبلاً اسم شیطان مملکت ما که جزء ارتش شیطان بزرگ بود محمدرضا بود.

کلمه ی شیطان اسم عام است، اسم خاص نیست، یک عنوان است که هر ضالِّ مُضلّ بی رحم گمراهِ گمران کننده زیر این عنوان قرار گرفته است. من الجِنَۀِ وَ النّاس. چه شیطان های پنهان، چه شیطان هایی که هم نوع انسان هستند، جنس دوپا است، بشر است. این یک جمله. خب این خطر بسیار سنگینی است که یک جامعه پایبند اطاعت از شیطان بشود. بیایند خانه هایشان را شکل فرهنگ شیطان بسازند. آرایش مو و سر و صورت مرد و زنشان طرح شیطان باشد. اخلاقشان، فرهنگ شیطان بشود. اقتصادشان بر پایه ی طرح های شیطان باشد غربی یا شرقی یا به قول کتاب ها اقتصادِ سوسیالیستی یا اقتصاد کاپیتالیسمی یا اقتصادی مشترک بین این دو اقتصاد ابلیس. اقتصاد ربایی و بانکی یا اقتصاد اشتراکی.

اما جمله ی دوم ابی عبدالله «و تَرَکوا طاعَۀََ الرَّحمان» و این جامعه ی زمان من اطاعت از پروردگار مهربان عالم را به کل ترک کردند. یعنی خدا را در زندگی حذف کردند و شیطان را به جای خدا قرار دادند.

خطرناک ترین جابجایی در تاریخ حیات که حالا نمونه ی عینی اش که همه تان هم می دانید که جابجایی بسیار تلخی بود و هزار و پانصد سال است عوارض خطرناکش امّت را دارد می کوبد، دین را دارد می کوبد، سر امت را دارد می برد، امت را زنده زنده دارد آتش می زند، اینکه بیست و سه سال از مکه تا مدینه چنانچه کتاب های مهم ما و غیر ما نوشتند پیغمبر عظیم الشأن به امیرالمؤمنین می گفت: «اَنتَ وَصیّی و خَلیفَتی و قاضی دینی من بعدی» این را بیست و سه سال اعلام کرد. در غدیر خم هم عمومی ایستاد تا ملت از مکه برسند، ایستاد تا رفته ها را برگردانند. در آن گرمای سخت به حکم پروردگار اعلام کرد: «مَن کُنتُ مَولاه فَعلیٌّ مَولاه». یا جنازه ی پیغمبر را دفن کرده بودند یا جنازه روی زمین بود که زیر یک سقفی یک تعداد محدودی نشستند و امیرالمؤمنین را حذف کردند و یک آدم معمولی بی سواد که آگاهی از توحید و قرآن و نبوت انبیاء نداشت و یک آیین منافقانه داشت و بستگی شدید به فرهنگ جاهلیت قبل از بعثت، او را به جای امیرالمؤمنین گذاشت. یعنی علم را حذف کردند، جهل را جایگزین کردند. عقل را حذف کردند، بی خردی را جایگزین کردند. رحم را حذف کردند، غضب و خشم و رنج روحی را به جایش قرار دادند. بصیرت را حذف کردند، کوردلی را به جایش گذاشتند.

این جابجایی که صدیقه ی کبرا در مسجد فرمود: «این زخمی که به شتر روان در تاریخ زدید تا روز برپا شدن قیامت قابل درمان و علاج نیست» و الان هم نیست. روز به روز این زخم دارد بزرگ تر می شود، سرطانی تر می شود. از دل این زخم قادیانی در هند درآمد، از دل این زخم وهابیت عرب درآمد، از دل این زخم بهائیت ایران درآمد، از دل این زخم طالبان درآمد، القاعده درآمد، النصره درآمد، داعش درآمد و حکومت هایی که در امارات هستند که مشرک و کافر و برده ی شیطان و بند ه ی ابلیس هستند. این ها همه از دل این جابجایی درآمد. چه زمانی قابل علاج است؟ چه زمانی این زخم خوب می شود به پیکر اسلام؟ خوب نمی شود. پیغمبر پیش بینی کردند «یَملَأُ اللهُ الارضُ قِسطاً و عَدلاً امّا بعدَ ما مُلِأَت ظُلماً و جوراً». خوب نمی شود. من نمی دانم آن چند نفر ثقیفه ای چه جوابی در پیشگاه خدا در قیامت دارند؟ من نمی دانم آن چند نفر ثقیفه ای چه مقدار عذاب هفت طبقه ی دوزخ را به خود اختصاص دادند. لَزَموا طاعۀ الشّیطان و تَرَکوا طاعۀ الرّحمان. پایبند اطاعت از شیطان شدند. اطاعت از پروردگار مهربان را خیلی حضرت سیدالشهدا با به کار گرفتن لفظ رحمان نکته پردازی کردند. اطاعت از دشمن خدا و خودشان را به ملت واجب دانستند و ترک اطاعت خدای مهربان را لازم قلمداد کردند. گفتند خدا در زندگی ما نباید نقشی داشته باشد و نقش شیطان را پذیرفتند.

اما سومین خصلتشان خب معلوم است جامعه ای که شیطان را انتخاب بکند و خوشش هم بیاید، خوشش بیاید، الان گرفتاران لذت شکم و غریزه ی جنسی از چه ماهواره ای بدشان می آید؟ از کدام فیلم هالیوود ساخت صهیونیست ها بدشان می آید؟ از چه اضافه شدن پول به وسیله ی کانال ربا بدشان می آید؟ از کدام اختلاس و دزدی روز روشن از جیب یک مملکت بدشان می آید؟ خیلی هم خوششان می آید. یعنی تسلیم قلبی شیطان هستند و به قول قرآن مجید در یک آیه مشمئز از پروردگار هستند، نفرت دارند، نمی خواهند خدا را، نمی خواهند. خیلی عجیب است که قرآن می گوید: «وَ اِذا دُعِیَ اللهُ وَحدَه اِشمَئَزَّت قُلوبُهُم» وقتی حرف خدا به میان می آید و به توحید دعوتشان می کنند به شدت دلشان متنفر می شود. نمی خواهند اسم خدا را بشنوند. نمی خواهند. اما شعارشان زنده باد شیطان، زنده باد فرهنگ شیطان، زنده باد ماهواره ها، زنده باد فیلم های هالیوودی، زنده باد مدهای مو و لباس، زنده باد آرایش هایی که تعلیم می دهند ماهواره ها. زنده باد این فرهنگی که هر شب به زن ها می گوید به چه دلیل شما باید یک مرد با تو باشد به نام شوهر، خب برو چندتا مرد را پیدا کن با آن ها روی هم بریز. خوششان می آید. به چه علت این گروه از قیافه ی روحانی، از حرف های یک روحانی، از مطالب دینی یک عالم ربانی بدشان می آید؟ لذا اگر تلویزیون بهترین عالم، بهترین گوینده، بهترین متخصص دینی را در یک ساعت بگذارد اگر کنترل دست خودشان باشد خاموش می کنند، اگر نباشد به بچه شان می گویند ببند حالم به هم خورد. این است داستان شیطان پرستان. واقعاً از ابی عبدالله خوششان نیامد سی هزار نفر آمدند او را کشتند ولی به شدّت از یزید این شیطان روزگار خودشان خوششان می آمد. یک کسی از شمر پرسید گفته ام که حسین بن علی را نشستی روی سینه اش و از پشت سر سرش را بریدی پشیمان نشدی؟ گفت نه اگر حسین بن علی زنده بشود، وارد دنیا بشود و یک لحظه با یزید مخالفت کند بازهم می نشینم روی سینه اش و سرش را می برم. این رسوخ فرهنگ شیطان در قلب است و در روح لذا امر به معروف و نهی از منکر برای شما متدین ها حتی در بعضی از خانواده ها و برای ما عالمان دین بسیار کار مشکلی شده است.

از صدتا مریض یک دانه اش ممکن است علاج بشود با نسخه ای که ما از خدا و پیغمبر و اهل بیت به آن ها می دهیم. کربلا هم همینطور بود. حداقل نوشتند سی هزار نفر در جنگ با امام شرکت داشتند، حداکثر هم نوشتند هفتاد هزار نفر. من همیشه عددها را روی منبر حداقلش را می گیرم. سی هزار نفر. از روز دوم محرم حدود شصت و پنج نفر، چهار ـ پنج تای دیگرشان را بچه ی شیرخواره بودند، بچه های هشت ـ نه ساله بودند که شهید شدند جزو هفتاد و دو نفر هستند. نوه ی مسلم بن عقیل بود که در آتش گرفتن خیمه ها در حال فرار با شمشیر زدند از وسط نصفش کردند. غیر از آن ها بقیه ی یاران ابی عبدالله از 2 محرم تا 4 بعد از ظهر که ابی عبدالله شهید شد با آن زبان پاک، دل پاک، ایمان قوی، ملکوتی بودن، عرشی بودن که ابی عبدالله فرمود من بهتر از این ها را در عالم سراغ ندارم یعنی هیچ پیغمبری چنین یارانی نداشته، یازده امام ما هم چنین یارانی نداشتند. این چنین انسان هایی فقط نصیب ابی عبدالله شدند. کم نیست هشت روز. صبح، بعد از ظهر، شب، این ها این سی هزار نفر را نصیحت کردند نهایتاً تا نیم ساعت مانده به شهادت ابی عبدالله سه نفر فقط توبه کردند و دست از دست شیطان بیرون کشیدند و از فرهنگ شیطان کناره گیری کردند. یکی شان اوائل طلوع آفتاب بود حرّ بن یزید دوتایشان هم بعد شهادت علی اصغر بود که ابی عبدالله روی اسب دعوتشان کرد. دوتا برادر بودند جزو خوارج نهروان که از صبح هم جنگیده بودند با امام و یارانش به نام سعد بن حرث انصاری و ابوالحتوف بن حرث انصاری. این ها لحظات آخر عمر ابی عبدالله برگشتند و جنگ کردند با عمر سعد هردو هم شهید شدند. کربلا رفتید در حرم پایین پا نام مبارک نورانی روشن الهی این دو نفر روی تابلوی زیر پای ابی عبدالله سردر قبر 72 نفر نوشته است.

شیطان فریبکار، بندباز، خوش زبان، پولدار، ابزاردار، لشکر پیاده و سواره دار، ماهواره دار، سایت دار و مجله و روزنامه دار. الان در کره ی زمین 24ساعته چون من در قم کارم این است هفتصد میلیون سایت علیه انسانیت و ارزش ها دارد کار می کند. چهار هزار تایش برای بهائی ها است. این شیطان است با همه ی ابزارهایش. این خطر بسیار سنگینی است که دین و دنیای درست و آخرت انسان را به باد می دهد. خطر جابجا کردن شیطان و فرهنگ شیطان با خدای مهربان و فرهنگ خدای مهربان. این جمله ی دوم شد.

اما جمله ی سوم خیلی عجیب است هزار و پانصد سال پیش شیاطین بنی امیه و ثقیفه چه بلای عظیمی تدارک دیدند و مردم بدبخت پست چقدر با جان و دل قبول کردند این فرهنگ را. فرمود فرزدق: «وَ اَظهَرُ الفَساد فی الاَرض» کلمه ی الارض نه کره ی زمین یعنی مملکت. فرزدق هر نوع فسادی را سفره اش را در این مملکت پهن کردند. هر نوع فسادی که من اگر ادب منبر اقتضا می کرد برایتان می گفتم چه بلاهایی سر جامعه آوردند. این طور که دورنمایش را یادم است مرحوم محدّث قمی در این نفس المهموم اش است که امام روز عاشورا فرمود: علت این که جمع شدید و یاران من را کشتید و آماده اید که من را بکشید چند چیز است که یکی اش غریزه ی آزاد جنسی که سفره ی هر گناهی را زنا و زنای محصنه و گناه بالاتر و پایین تر را برایتان پهن کردند، تشویقتان هم کردند. افتادید در فرهنگ لذّت بدنی حرام و ما می خواهیم این لذّت های بدنی حرام نباشد که جامعه آلوده نشود و آخرتش به باد نرود. هشت در بهشت به رویش بسته نشود هفت در جهنّم باز بشود. فساد! غوغا شده بود در فساد. این سومی. چهارمی فرمود فرزدق: «حدود خدا، مرزبندی های خدا، قوانین خدا در قرآن مجید و در سنّت پیغمبر چنان در بین مردم بی ارزش شد که عَطَّلوا الحُدود» تمام مرزبندی های خدا را در زندگی تعطیل کردند. دیوار مرزبندی های خدا را شکستند و مثل خر و گاو راه افتادند به طرف جنایات و انواع گناهان. عَطَّلُوا الحُدود.

اما پنجم که سر و کلّه اش هم دوباره در مملکت ما پیدا شده، خیلی هم شدید پیدا شده است، هرچه هم نیروی انتظامی می گیرد فایده ای ندارد. راه باز شد. «وَ شَرَبُوا الخَمور یا خُمور» فرزدق این ها در تنهایی، در خلوت، در عروسی ها، در مسافرت ها، در جلسات مرد و زن خوردن انواع مشروبات الکلی فرهنگشان شده است. یعنی اگر عروسی بی شراب بگذرد انگار عروسی نشده است. اگر جلسات شبانه ی مرد و زنشان بدون شراب داخلی و خارجی بگذرد انگار جلسه ای نبوده است. مشروب خور شدند.

و ششم: «وَاستَعمَروا اَموالَ الفُقَراءِ وَ المَساکین» ثروت الهی که باید بین تهیدستان و مشکل داران و از کارافتادگان عادلانه تقسیم بشود همه را وقف جیب نجس خودشان کردند. دارند می برند.

برادرانم! جوانان عزیز! من شما جوان ها را نمی شناسم، در هیچ شهری، در تهران هم نمی شناسم چون من ارتباط حضوری ام خیلی کم است به خاطر کارهای سنگینی که دارم در قم و ایام منبر با این که نمی شناسمتان ولی عاشق شما هستم. عاشق شما هستم. این نگاه ابی عبدالله به جامعه ی زمان خودش است. مواظب باشید هیچ کدامتان گیر این شش تا خصلتی که قلب ابی عبدالله را زخمی کرده بود و از مردم زمان متنفر کرده بود نیفتیم. چه خوش است یک شب بکُشی هوا را به خلوص، خالی ز خدا، خدا را/ به حضور خالی ورقی ز قرآن فکنی در آتش کتب ریا را/ شود آنکه گاهی بدهند راهی به حضور شاهی چو من گدا را/ طلبم رشیدی که دهد بشارت به وصال یاری دل مبتلا را/ مگر آشنایی ز ره عنایت بخرد به خواری گل باغ ما را.